摘要：Dışavurumcu anlatımlı betimlemeler üzerinde şekillenen soyut sanat “Soyutlama Anlayışı” nesne ve canlıların görünüşlerinden faydalanmayı reddedip renk, çizgi, şekil, leke gibi yüzeye aktarım biçimlerini ele alarak resimle ilgili soyut olan her şeyi içine almıştır. 20. yüzyılın resim sanatı anlayışında duygu estetiğinin tuvale yansıtılması, biçimler arası kompozisyonlardaki uyumun sağlanması ve gelişmekte olan “Abstre Sanat”ın tanımlanabilmesinde renk-kütle-çizgi-şekil gibi çeşitli biçim öğeleri belirgin bir harmoni sağlamıştır. Biçim, içeriğin yani özün yapısıdır. İçeriksiz bir biçimin hiçbir anlamı yoktur. Soyut sanat anlayışının temelinde; nesnel dünyada yaşanırken, soyut biçimler yaratma ihtiyacı ile nesnelerin temelinde yatan anlam kavramı ortaya konulmak istenir. Soyut sanatın özü, harmoniyi, dengeyi ve biçimi oluşturan öğelerin farkına varmaktır. Sanat yapıtında biçim içeriğe bağlı olmalıdır. Sanat yapıtını inceleyen izleyici, estetik değerleri irdelemenin yanı sıra sanatçının iç dünyasını da inceleyerek sanat estetiğinin ve sanat anlayışının sanatçıya sunduğu imkânları da görebilmektedir.
