摘要：زمينه و هدف: ذخيره نفت‌خام در مخازن سبب می‌شود مقدار زيادی لجن در کف آنها تشکيل شود که لازم است بطور مناسبی تصفيه و دفع گردند. تحقيق حاضر با هدف بررسی کارايی پراکسيدهيدروژن و فنتون در حذف کل هيدروکربن‌های نفتی (TPH) از لجن‌های کف مخازن ذخيره نفت خام انجام شد. روش بررسی: در اين مطالعه تجربی، غلظت‌های 2، 5، 10، 15، 20 و 30 درصد وزنی از محلول‌های پراکسيدهيدروژن و فنتون به لجن اضافه و ميزان TPH پس از گذشت 24 و h 48 زمان واکنش، اندازه گيری شد. روش اضافه کردن اکسيدکننده ها بصورت يکجا و تدريجی، هم به لجن خشک اوليه و هم به لجن اشباع از آب انجام شد. آناليز عنصری لجن توسط دستگاه ICP و اندازه گيری TPH به روشTNRCC صورت گرفت. يافته ها: ميانگين ميزان حذف TPH در غلظت‌های 2، 5، 10، 15، 20 و 30 درصد از اکسيدکننده های مورد استفاده، به ترتيب برابر با 1/55، 9/03، 23/85، 33/97، 41/23 و 53/03 درصد بود. بيشترين ميزان حذف در حالتی بدست آمد که اکسيدانت به صورت تدريجی به لجن اشباع از آب افزوده شود. افزايش زمان اکسيداسيون از 24 به h 48 تاثير کمی در افزايش راندمان حذف TPH داشت. علاوه بر اين، کارايی پراکسيدهيدروژن و فنتون نيز در تصفيه لجن تفاوت زيادی با هم نداشت. نتيجه گيری: استفاده از پراکسيدهيدروژن و فنتون به عنوان يک روش اکسيداسيون شيميايی، به تنهايی قادر به تصفيه کامل لجن‌های کف مخازن ذخيره نفت خام نيست، اما يک فرايند بسيار کارآمد در پيش تصفيه لجن جهت کاهش سميت و همچنين افزايش تجزيه پذيری بيولوژيکی لجن مربوطه است.
其他摘要：Background & Objectives: Remaining crude oil in storage tanks lead to accumulation of oily sludge at the bottom of the tank, which should be treated and disposed of in a suitable manner. The aim of the present study was to investigate the efficiency of chemical oxidation using H2O2 and Fenton’s reagent in removal of Total Petroleum Hydrocarbons (TPH) from bottom sludge of crude oil storage tanks. Materials & methods: In this experimental study, hydrogen peroxide and Fenton’s reagent were added to the sludge in six concentrations including 2, 5, 10, 15, 20, and 30% (w w-1) and TPH was measured for a period of 24 and 48 h of reaction time. The oxidants were added in a single and stepwise addition way, both to the pristine and saturated sludge. The elemental analysis of sludge and TPH measurement were carried out using ICP and TNRCC methods respectively. Results: The mean TPH removal of 2, 5, 10, 15, 20, and 30% oxidant concentrations were 1.55, 9.03, 23.85, 33.97, 41.23, and 53.03%, respectively. The highest removal efficiency was achieved in stepwise addition to the saturated sludge. Increasing oxidation time from 24 to 48 h had a little effect on increase in TPH removal. Moreover, the removal efficiency of H2O2 and Fenton was nearly similar. Conclusions: Mere application of chemical oxidation is not capable of complete treatment of the sludge but it is an effective process as a pre-treatment step for decreasing toxicity and increasing its biodegradability.
