摘要：مقدمه عدم کنترل افت تحصيلی دانشجويان رشته پيراپزشکی، به پايين آمدن سطح علمی و کارآمدی پرسنل پيراپزشکی منجر می‌گردد. اين مطالعه با هدف تعيين علل عدم موفقيت تحصيلی در دانشجويان دانشکده پيراپزشکی کاشان انجام شد.روش‌ها در اين مطالعه توصيفی- مقطعی، 242 نفر دانشجوی ورودی سال‌های 83-1382 رشته‌های پيراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان انتخاب شدند. با پرسشنامه‌ای پايا و روا، اطلاعات دموگرافيک و تحصيلی دانشجويان جمع‌آوری گرديد. دانشجويان دارای معدل 14 به بالا و غير مشروطی در گروه موفق، دانشجويان دارای معدل پايين‌تر از 14 و يا معدل بالاتر از 16 و دارای حداقل يک ترم مشروطی در گروه دانشجويان ناموفق قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های مجذور کای و تست دقيق فيشر و محاسبه نسبت شانس تحليل شد.نتايج افت تحصيلی 6/1 در صد (4 نفر از 166 مورد) تعيين گرديد. از 242 دانشجوی مورد مطالعه، 94 نفر (8/38 درصد) موفق و 148 نفر (2/61 درصد) ناموفق بودند. نسبت شانس عدم موفقيت تحصيلی در دانشجويان با کمتر از دو سال فاصله ورود به دانشگاه 34/4، معدل ديپلم کمتر از شانزده 6/2، و تمرکز کم در کلاس 3، انجام مطالعه بدون برنامه‌ريزی قبلی 66/3، ميزان مطالعه کمتر از دو ساعت در روز 93/1، بومی‌بودن 31/2 و در تمام موارد معنی‌دار بود. بقيه عوامل در دانشجويان موفق و غيرموفق تفاوتی نداشت.نتيجه گيری: اغلب افت تحصيلی مربوط به شيوه‌های يادگيری و مطالعه بود. معدل پايين ديپلم، فاصله زمانی برای ورود به دانشگاه و بومی نبودن به عنوان مهم‌ترين عوامل عدم موفقيت تحصيلی دانشجويان اين دانشکده شناخته شد. نحوه پذيرش دانشجو بر اساس معدل ديپلم، بهبود کيفيت آموزش، بهبود امکانات رفاهی، استفاده از مشاوره تحصيلی و ارائه کارگاه‌های آموزشی برنامه‌ريزی مطالعه، شيوه صحيح مطالعه و يادگيری توصيه می گردد.
其他摘要：Abstract Introduction: The problem of educational failure in paramedical students is an important concern in medical education which can lead to a low efficacy in paramedical staff in the future. This study was performed to determine the reasons of paramedical students’ educational failure in paramedical school of Kashan University of Medical Sciences. Methods: This cross-sectional descriptive study was carried out on 242 paramedical students admitted to Kashan University of Medical Sciences in 2003-2004. The students’ demographic characteristics and study information were collected by a valid and reliable questionnaire. The students with the average score of 14 and more, without any failure were classified in the successful group, the students with the average score lower than 14, or more than16 with at least one term failure were classified in the unsuccessful group. The data analysis was performed with Chi-square, Fischer exact test and Odds Ratio. Results: The overall rate of failure was 1.6% (4 out of 166). From 242 students in this study, 94 (38.8 %) were classified in the successful group, and 148 (61.2%) in the unsuccessful group. The Odds Ratio of educational failure was 3.34 in “entering the university in more than one year after high school graduation”, 2.6 in “average score of diploma less than 16”, 3 in “low concentration in class”, 3.66 in “studying without preplanning”, 1.93 in “study duration less than 2 hours per day”, and 2.31 in “not being native”, which all were significant. The rest of factors had no difference in successful and unsuccessful students. Conclusion: The educational failure was mostly concerned with learning and study methods. The low average score of high school diploma, the duration before entering the university and not being native were recognized as the most important factors for educational failure in this faculty. Changing the method of acceptance according to the average score of diploma, improving the quality of teaching and welfare facilities, using educational counseling, and participation in educational workshops focused on learning methods and study skills are recommended.
