摘要：مقدمه: فشار خون بالا می‌تواند باعث پيشرفت ساير عوارض ديابت و بويژه عوارض قلبی- عروقی و نفروپاتی شود. اين مطالعه با هدف تعيين تأثير مدل مراقبت پی‌گير بر کنترل فشار خون بيماران ديابتی صورت پذيرفت. روش‌ها: اين مطالعه کارآزمايی بالينی با طرح سری‌های زمانی در دو گروه تجربی و شاهد، بر روی 74 بيمار ديابتی، در شهر اروميه در سال‌های 83-1382 انجام شد. پس از جورشدن متغيرهای ضروری، بيماران با تخصيص تصادفی در دو گروه تقسيم شدند. مدل مراقبت پی‌گير که دارای چهار قدم اساسی: آشنا‌سازی، حساس‌سازی، اجرا و ارزشيابی بود، اجرا شد. در ابتدا و در فواصل يک ماهه، فشار خون بيماران سه بار اندازه‌گيری شد. افراد گروه تجربی ده جلسه دو ساعته آموزش گروهی در رابطه با خودمراقبتی ديابت دريافت کردند. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS به صورت آناليز واريانس در اندازه‌گيری مکرر تجزيه و تحليل شد. نتايج: ميانگين ميزان فشار خون سيستوليک در ميان دو گروه مطالعه، بعد از انجام مداخله، با آناليز واريانس در اندازه‌گيری‌های مکرر تفاوت معنی‌دار در زمان‌های مختلف نشان نداد ولی در مورد فشار خون دياستوليک، تفاوت معنی‌دار بود. نتيجه‌گيری: بکارگيری الگوی مراقبت پی‌گير در کنترل فشار خون دياستوليک گروه آزمون بطور معنی‌داری مؤثر بود. از آنجا که بيماری فشار خون بالا در بيماران ديابتی شايع است و اغلب حادثه‌خيز می‌باشد، پيشنهاد می‌گردد از اين مدل برای کنترل مستمر فشار خون استفاده شود.
其他摘要：Introduction: Hypertension can accelerate other complications of diabetes mellitus, particularly cardiovas-cular disease and nephropathy. This study was carried out in order to determine the effect of applying Continuous Care Model on diabetic patients’ blood pressure. Methods: This clinical trial was performed as time series on 74 patients with diabetes mellitus type II, in Orumieh in the years 2003-2004. After matching the study variables, the patients were divided equally and with random allocation to two experiment and control groups. The Continuous Care Model which included 4 main steps of orientation, sensitization, performing and evaluation was performed for the experiment group through 10 sessions of education concerning self care in diabetes, each session lasting for 2 hours. The blood pressure of both groups was measured at the beginning and every month, for three times. The data was analyzed by SPSS software using repeated measure ANOVA. Results: There wasn’t any difference between the mean of systolic blood pressure in both study groups, but comparing the mean of diastolic blood pressure of the two groups showed a significant difference. Conclusion: Applying Continuous Care Model can reduce diastolic blood pressure in type 2 diabetic patients. Therefore, it is recommended to use this model on diabetic patients in order to control diabetes complications.
关键词：فشار خون; ديابت; مدل; مراقبت پی‌گير; آموزش بيمار.
其他关键词：: Blood pressure; Diabetes; Continuous Care Model; Patient education
