摘要：مؤسسه. دانشگاه علوم پزشکی تبريز مقدمه. يکی از مهمترين دلايل نارسايی سيستم آموزش سنتی در توانمند ساختن پزشکان کشور برای انجام وظايف حرفه ای کاربرد روش آموزش بر مبنای بيماری است در حاليکه هيچ بيماری در مراجعه به پزشکان عرصه های بالينی مختلف ، نام بيماری خود را ذکر نکرده ، بلکه شکايت خود را ذکر می نمايد و وظيفه پزشک حرکت از سمت شکايت به سمت تشخيص بيماری و درمان آن است. متاسفانه در آموزش مداوم چنين روش آموزشی هنوز جايگاه خود را چندان باز نکرده و تاکيد همچنان بر روش سنتی است. برای تطبيق دادن آموزش مداوم با مراحل فرآيند بالينی لازم است که ابتدا شکايات شايع بيماران تعيين شود ( بررسی نياز احساس شده پزشکان ) تا آموزش مراحل فرآيند بالينی بر روی آن شکايت متمرکز گردد. بنابراين تحقيقی لازم بود که شکايات شايع را تعيين کند. روشها. مطالعه از نوع توصيفی- تحليلی می‌باشد. با استفاده از کتب کلاسيک سميولوژی پرسشنامه ای خود ايفا حاوی اطلاعات دموگرافيک و 153 سوال رتبه ای طبق مقياس ليکرت طراحی شد. ابتدا مطالعه آزمايشی انجام شد. طی آمار به دست آمده از سازمان نظام پزشکی از ميان تعداد کل پزشکان عمومی سراسر کشور که 26217 نفر بودند ، بر حسب نمونه گيری به روش multi - stage random sampling ، تعداد 5000 پزشک عمومی در کل کشور انتخاب شدند و پرسشنامه مذکور برای آنها ارسال گرديد که در مجموع 1707 نفر پرسشنامه را تکميل نموده و بازگرداندند. يافته‌ها. در تحليل آماری اطلاعات خام ، فراوانی ساده و نسبی پزشکان عمومی که با هر شکايت به طور شايع و ناشايع مواجه شده بودند ، توصيف و سپس با کمک آزمون مجذور کای تفاوت ميان دو گروه بررسی شد. سپس تفاوت ميان شايع ترين علامت هر کدام از سيستمهای بدن بر حسب متغير جنسيت پزشکان و مدت طبابت ( به سال ) مورد آزمون قرار گرفت و تفاوت معنی دار آماری نشان داده شد شايعترين نشانه‌ها در هر کدام از سيستمهای بدن به ترتيب زير می‌باشد: در شکايات عمومی:تب(84%)، شکايات پوستی: خارش(90%)، شکايات مربوط به سر: سردرد ؛(5/96%)، شکايات چشمی:قرمزی چشم(8/75%)، شکايات گوش: عفونت گوش (8/81)، شکايات عفونت بينی و حلق:آبريزش بينی (90%) و خونريزی بينی (1/90%) شکايات دهان و گلو: گرفتگی صدا (94%)، شکايات گردن: خشکی گردن(7/67%)، شکايات مربوط به پستان: درد يا احساس ناخوشايند(5/46%)، شکايات مربوط به گردن : سرفه ( 5/97%)، شکايات قلبی: طپش قلب (8/91%)، شکايات گوارشی: تهوع و استفراغ(9/93%)، شکايات دستگاه ادراری: خون ادراری(5/95%)، شکايات دستگاه تناسلی مؤنث: قاعدگی دردناک(1/86%)، شکايات روانپزشکی: افسردگی(9/88%)، شکايات دستگاه تناسلی مذکر: زخم آلت تناسلی (6/45%)، شکايات سيستم اعصاب:ترمور(4/72%)، شکايات عروق محيطی: اسپاسم عضلانی (3/80%)، شکايات سيستم اسکلتی عضلانی : کمردرد (3/98%)، شکايات غدد درون‌ريز: قند بالا (5/82%)، شکايات خون: کم خونی(1/92%). تفاوت ميان پزشکان خانم و آقا در پاسخدهی به نشانه‌های شايع بعضی از دستگاهها از جمله دستگاه تناسلی مؤنث مشخص می‌باشد. بدين ترتيب که آقايان با 9/83% و خانم‌ها با 6/93% قاعدگی دردناک را به عنوان شايع ترين نشانه ذکر کرده‌اند. نتيجه. محققين به يک برآورد اوليه از شايعترين شکايات در استان تهران و شهرستانها ( به تفکيک ) دست يافتند. با توجه به نتايج به دست آمده ، به نظر می رسد که با توجه به متغير جنسيت پزشکان عمومی شاغل در کشور و مدت طبابت و محل طبابت ايشان ،می بايست برنامه های آموزش مداوم با حرکت به سمت سيستم مدرن آموزش بر مبنای شواهد و مستندات و بر مبنای نياز پزشکان در حيطه طبابت ، برنامه ريزی شوند تا بدين ترتيب پزشکان را در رفع نيازهای جامعه توانمندتر نمايد. آدرس. مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی, دانشگاه علوم پزشکی تبريز, تبريز.
其他摘要：Introduction. One of the most important reasons of failure of traditional medical education in preparing efficient and competent physicians for the real world of practice is using disease-oriented medical education. However patients never tell their diseases to physicians, but mostly they complain their symptoms and the physicians should diagnose the problem and attempt to its treatment. Unfortunately in our programs in Continuing Medical Education (C.M.E.) there is a little chance for teaching clinical process. For adjusting C.M.E. programs with stages of clinical process we should first determine the most important & common symptoms (physicians' needs) and then focus the C.M.E. programs on teaching clinical process of these symptoms. Methods. By using the classic semiology books, a questionnaire which contained demographic information and 153 questions ranked by Likert scale was designed. First we did a pilot study. According to statistics of Medical Council we selected 5000 general practitioners (G.P.s) by multi-stage random sampling method from 26217 G.P.s in Iran. 1707 questionnaires were completed and returned to researchers. Results. In data analysis the frequency and percent of G.P.s who were encountered with symptoms, were described and then by K square test the difference between 2 groups were identified. Also according to sex of physicians and duration of practice, the most common symptoms of each system of the body were tested and there was a significant difference statistically. The most common symptoms in each of the disciplines were as follow: General system: fever (84%), Skin problems: itching (90%), Head and Neck: headache (96.5%), Eye Diseases: red eye (75.8%), Ear problems: ear infection (81.8%), Nose & Throat problems: discharge of nose (90%) & epistaxis (90.1%), Mouth problems: hoarseness (94%),Neck problems: stiffness (67.7%), Breast problems: pain or discomfort in breast (46.5%), Respiratory system: coughing (97.5%), Heart disorders: palpitation (91.8%),G.I . disorders: nausea & vomiting (93.9%), Urinary system: hematuria (95.5%),Female genitalia: dysmenorrhea (86.1%), psychology: depression (88.9%), Male genitalia: penis sore (45.6), Neurology: tremor (72.4%), Vascular system: muscle spasm (80.3%), Musculoskeletal system: back pain (98.3%),Endocrine system: high blood sugar(82.5%), Hematology: anemia (92.1%). Conclusion. We had a final result from the most common symptoms in Tehran and other provinces. It is proposed to design C.M.E. programs in direction of evidence-based medicine and G.P.s' needs in practice and also on the basis of determining the sex of G.P.s and duration of practice, and the state of their practice, so that the physicians will be more competent and efficient to solve the needs of the community.
