摘要：مؤسسه. دانشگاه علوم پزشکی بابل مقدمه. ارزيابی کيفی آموخته های فراگيران علوم پزشکی و نحوه آموزش دوره های عملی و آزمايشگاهی به عنوان رکن و اساس يادگيری دروس نظری از اولويت های آموزش پزشکی در دانشگاههاست . هدف از اين طرح بررسی وضعيت آوزش مهارتهای عملی به دانشجويان دانشگاه علوم پزشکی بابل و ارائه اطلاعات لازم به تصميم گيرندگان آموزشی ، جهت ارتقاء و بهبود کيفيت آموزش می باشد . روشها. مطالعه حاضر به روش توصيفی – تحليلی و مقطعی بر روی دانشجويان دانشگاه علوم پزشکی بابل در دو مقطع کارشناسی و ی حرفه ای در نيم سال اول تحصيلی 81- 1380 انجام شد. اطلاعات بوسيله پرسشنامه مدون مرکز توسعه آموزش پزشکی وزارت متبوع ( با پايايی و روايی تائيد شده و مقياس درجه بندی ليکرت ) در هفته 16-14 ترم تحصيلی به روش سرشماری عمومی Census) ) بين تمام دانشجويانی که دروس مربوطه را انتخاب نموده بودند توزيع گرديد . پس از جمع آوری اطلاعات 705 پرسشنامه به نرم افزار آماری SPSS وارد و توسط تست ناپارامتری kruskal-wallis و ضرايب همبستگی Spearman pearson مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها. ميانگين و انحراف معيار ميزان رضايتندی داشجويان از نحوه ارائه دروس عملی (9، 0 + 16، 3 ) امتياز (حداقل صفر و حداکثر 4 امتياز ) بود که اين ميزان در دانشجويان مقاطع کارشناسی بيشتر از ی عمومی بود (29،3در مقابل 2،73) . بالاترين ميزان رضايت در ارائه دروس عملی از درس خون شـــــــناسی (2، 0 + 79، 3 امتياز ) و پائين ترين از آن دوره جراحی (3و0+ 1،2 امتياز ) بود . بوسيله آزمون Kruskal- wallis ميانگين نمره ارزشيابی در تمامی سوالات معنی دار بود . (p= 0.000) نظرات فراگيران مشتمل بر : حضور به موقع اساتيد (90،6 ) بيان کافی اهداف و تئوری مربوطه (79% ) رعايت تناسب مطالب نظری با سطح علمی فراگيران (78،4 % ) مشارکت همه کارهای عملی (79،3 % ) معرفی و يا تهيه متون و جزوات آموزشی مناسب (67،5 % ايجاد انگيزه تحقيق و پژوهش ( 70،4 % ) کمک به شناخت وظايف حرفه ای 75،5 % بود . بين ايجاد انگيزه برای مطالعه و پژوهش و مقطع تحصيلی دانشجويان ارتباط معنی دار بدست نيامد . (p=0.56) ضريب همبستگی Spearman نيز بين تمام سوالات با يکديگر معنی دار بود (P=0.000) نتيجه. در کل ميزان رضايتمندی دانشجويان دانشگاه علوم پزشکی بابل از نحوه ارائه دروس عملی و آزمايشگاهی خوب ميباشد . بادرنظر گرفتن ميزان پايين رضايت دانشجويان نسبت به ايجاد انگيزه لازم جهت تحقيق و پژوهش و عدم معرفی مراجع مناسب از سوی اساتيد مربوطه برای دورس عملی ؤ پيشنهاد می گردد تا مديران آموزشی با در نظر گرفتن دقيق اين عوامل راهکارهای رفع آنها را فراهم نموده ، اقدامات عملی و موثری در جهت ارتقاء دانش و آگاهی عملی دانشجويان بردارند. آدرس. مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی, دانشگاه علوم پزشکی بابل, بابل.
其他摘要：Introduction. Quality assessment of medical student’s knowledge and way of practical and laboratory teaching is one of the priority studies in medical Education. The aim of this study is going over these skills in different majors of Babol Medical University, in order to improve the Quality and Circumstances of education. Methods. This descriptive- analytical study was performed as cross-sectional on students who were undergraduate or medico in 1st term of 2001-2002. Data were collected by special questionnaires (which their validity and reliability were performed and based on likert’s scale) by EDC of concerned ministry. Sample collection (n=705) was done among who had chosen practical and laboratory course. Then data were entered in SPSS and analyzed by Kruskalwalis test, spearman and pearson Coefficients. Results. Mean satisfaction score about teaching practice & laboratory course in each questionnaire was 3.16(Min:0-Max:4-SD:0.9), which in undergraduate students was greater than medico(3.29 versus 2.73). The highest score belonged to Hematology (M:3.79-SD:0.2) and the least to Surgery (M:2.1-SD:0.3) . By Kruskal-wallis test, we found that mean satisfaction score was significant in all questions (P=0.000). To be on time in class (90.6%), explanation sufficient theory(79%), observation between theory and practice (78.4%), participation in practical teaching (79.3%), introduction of proper references (67.5%), motive production toward research (70.4%), get accustomed to professional duties(75.5%) had been impressed by student. Spearmans’ correlation coefficient was significant among all questions too (P=0.000). Conclusion. We concluded that satisfaction score about practice and laboratory teaching- especially in undergraduate got a high score, as the low satisfaction score belonged to motive production toward research and absence of complete reference. We recommend that educational managers must pay attention to these agents and take necessary actions to fill defects.
