摘要:مؤسسه. دانشگاه علوم پزشکی تهران مقدمه. در نظام ارزيابی کنونی پذيرش دانشجو براساس هوش عمومی آنها صورت میگيرد که با کنکور ورودی دانشگاهها ارزيابی میشود. با در نظر گرفتن اين حقيقت که يکی از عملکردهای مهم فارغ التحصيلان علوم پزشکی، آموزش دادن به بيماران در جهت بهبودی و مراقبت از سلامت خود است، اهميت مهارتها و توانش ارتباطی کمتر از هوش عمومی نيست. قدرت پيش بينی هوش زبانی که توسط آزمون سيزا (سنجش يادگيری زبان ايرانيان) اندازه گيری میشود در مورد گزينش داوطلبان موفق بيش از آن آزمون ورودی کنکور دانشگاهها است. روشها. در اين پژوهش با استفاده از روش تجربی نشان داده شد که امکان موفقيت ارتباطی افرادی که در آزمون سيزا نمرات بالاتری آوردهاند بهتر از کسانی است که در اين آزمون نمرات پائينی کسب کردهاند. به شرکت کنندگان در آغاز سال تحصيلی 81-1380 آزمون سيزا ارائه گرديد و براساس نمره به دو سطح بالا و پايين گروه بندی شدند. هر دو گروه روال عادی تحصيلی خود را در يادگيری زبان و دورههای علوم پايه طی کردند. سپس نمرات نهايی آنان در پايان نيمسال بعنوان شاخص پيشرفتهايشان با ارزشهای پيش بينی شده در آزمون سيزا و همچنين با معدل نمرات علوم تجربی و زبان کنکور به طور جداگانه مقايسه گرديد. يافتهها. آزمون سيزا نشان داد که نسبت به آزمونهای ديگر از قبيل نمره زبان کنکور و يا هوش عمومی که با معدل علوم تجربی در کنکور برآورد گرديده است. از قدرت پيش بينی بالاتری برخوردار است. تيجه. چنانچه هوش زبانی داوطلبان را بعنوان عاملی در گزينش آنان در نظر بگيريم، ميزان موفقيتهای تحصيلی آنان را با’ دقت بيشتری میتوان پيش بينی کرد. آدرس. مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, تهران.
其他摘要:Introduction. In the current screening system, new admissions are based on general intelligence as measured by universities entrance examination. Considering the fact that an important function of medical graduates is to educate the patients how to restore and take care of their health, communicative competence and skills would be, at least, as important as general intelligence. To show that language intelligence as measured by Iranian Language Aptitude Battery (ILAB) is of a higher predictive value in the screening of successful candidates than the general intelligence as measured by universities entrance examinations (konkur). Methods. An experimental method was used to show that the chance of communicative success of those who performed better on ILAB was significantly different from those with a poorer performance. The subjects were given ILAB at the beginning of the academic year to be grouped into the upper and lower groups. Both groups received their regular education in language and basic science courses. Their final grades at the end of the semester, an indication of their achievement, was compared with the corresponding predicted values they had received on ILAB at the beginning of the academic year, with their natural science average grade on the universities entrance examination (konkur) and their language grade on the same test. Findings. ILAB proved to be of a higher predictive value than any other such factors as language knowledge, or general intelligence as measured by the universities entrance exam. Results. Success of medical students in their studies would be predicted with much higher precision if we consider language intelligence as an additional factor in the screening of new admissions.