摘要：مقدمه: انجام محاسبات دارويی يکی از وظايف پرستاران است که نقص در يادگيری آن می‌تواند منجر به خطرات جدی برای بيمار گردد. پژوهش حاضر با هدف تعيين تأثير دو روش سخنرانی و کار در گروه کوچک بر ميزان مهارت محاسبات رياضی دارويی در دانشجويان پرستاری انجام شد. روش‌ها: در مطالعه‌ای تجربی به صورت دو گروهی قبل و بعد از آموزش، کليه دانشجويان پرستاری ترم دوم و بالاتر شاغل به تحصيل در دانشکده پرستاری و مامايی شهيد صدوقی يزد (85 نفر) انتخاب شدند. دانشجويان به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و تجربی تقسيم و به ترتيب با روش‌های آموزشی سخنرانی و کار در گروه کوچک، مهارت‌های رياضی لازم در انجام محاسبات دارويی، آموزش داده شد. قبل از آموزش و يک هفته پس از آن، مهارت دانشجويان با يک آزمون محاسبات دارويی مورد بررسی قرار گرفت. نتايج: اکثر دانشجويان در انجام محاسبات دارويی دارای مهارت پايينی بودند. ميانگين امتيازات محاسبات دارويی هر دو گروه دانشجويان پس از آموزش بطور معنی‌داری افزايش يافت. ميانگين تفاوت امتياز قبل و بعد از آموزش در گروه سخنرانی 22/1±95/1 و در گروه کوچک 36/1±03/2 و اختلاف معنی‌دار نبود. نتيجه‌گيری: هر دو روش آموزشی تأثير مثبت و همسانی بر افزايش مهارت محاسبات دارويی داشتند. توصيه می‌شود از هر دو روش برای تدريس استفاده شود.
其他摘要：Introduction: Performing medication dosage calculations is one of the responsibilities of the nurses failure in which may lead to crucial threats for patients. The aim of this study was to determine the effects of two methods of lecture and work in small groups on nursing students' skills in mathematical calculation of medication dosage. Methods: In an experimental study performed as two groups, pre and post-test, all nursing students in their second semester or more, studying in Shahid Sadouqi university of Yazd (n=85), were selected. They were divided randomly into two control and experiment groups and the mathematical skills, necessary for performing medication dosage calculation, were taught to them through lecture and work in small groups, respectively. Before the education and a week after that, the students’ skills were examined using a medica-tion dosage calculation test. Results: Most students had low skills in medication dosage calculation. The mean scores of medication dosage calculations in the two groups increased significantly after the education. The mean of the scores differences, before and after the education were 1.95±1.22 and 2.03±1.36 in lecture group and small group education, respectively, which showed no significant difference between the two groups. Conclusion: Both educational methods had positive and also similar effects on enhancing students' skills in performing medication calculations. It is recommended to employ both of them for training this skill.
关键词：سخنرانی; کار در گروه کوچک; محاسبات دارويی; مهارت; دانشجو; پرستاری
其他关键词：Lecture; Work in small groups; Medication calculations; Skill; Student; Nursing
