摘要:مقدمه: دانشآموختگان رشته دندانپزشکی بايد در زمينههای مختلف دندانپزشکی جامعهنگر مانند آموزش سلامت، نيازسنجی و برنامهريزی و سياستگذاری صحيح برای سلامت توانمند باشند. هدف از اين مطالعه، ارزيابی تأثير برنامه درسی دندانپزشکی جامعهنگر دانشکده دندانپزشکی اصفهان در توانمندسازی دانشجويان دندانپزشکی در حيطههای جامعهنگری از طريق روش خودپايشی بود. روشها: اين مطالعه نيمه تجربی به صورت مقايسه پيشآزمون و پسآزمون و مقايسه با گروه کنترل صورت گرفته است. روش نمونهگيری، سرشماری بود. تعداد 50 نفر دانشجوی گروه آزمايش قبل و بعد از گذراندن دوره دندانپزشکی جامعهنگر و 40 دانشجوی گروه مقايسه که دوره دندانپزشکی جامعهنگر را نگذرانده بودند، در هنگام دانشآموختگی، مورد مطالعه قرار گرفتند. روش جمعآوری اطلاعات، پرسشنامهای بود که به روش خودايفا توسط دانشجويان تکميل میگرديد. پرسشنامه، توانمندی دانشجويان را در شش حيطه تعيين شده در رتبههای غير قابل قبول تا عالی ارزيابی مینمود. نتايج توسط آزمونهای Pair t-test، و t-test درنرمافزار SPSS آناليز گرديد. نتايج: تفاوت بين نمره توانمندیهای دانشجويان در هر شش حيطه تعيين شده در گروه آزمايش قبل و بعد از گذراندن دوره معنیدار بود. با مقايسه نمره گروه آزمايش و گروه شاهد، فقط در حيطهای که مربوط به توانايی در انجام خدمات دندانپزشکی پيشگيری بود، تفاوت معنیداری مشاهده نشد ولی در بقيه حيطهها تفاوت معنیدار بود. نتيجهگيری: برنامه درسی دندانپزشکی جامعهنگر در توانمندسازی دانشجويان در حيطههای جامعهنگری موفق بوده است و برای بهينه شدن اين نتايج، پيشنهاد میگردد زمان و امکانات بيشتری برای مباحث نيازسنجی و برنامهريزی تخصيص داده شود.
其他摘要:Introduction: Graduated dentistry students ought to be competent in different fields of community dentistry such as health education, needs assessment, planning and policy making. The aim of this study was to assess the effect of community dentistry course on dental students' competencies in different fields of community dentistry through self-monitoring method in Isfahan School of dentistry. Methods: This quasi-experimental study was conducted on two groups using pre-test and post-test. Through census sampling method, 50 students were studied before and after passing the community dentistry course, as experiment group and 40 students who did not pass this course were studied as the control group at the time of graduation. The data gathering tool was a questionnaire which was completed by students as self-administered. The questionnaire assessed students' competencies in 6 determined areas with a scale ranging from unacceptable to excellent. The results were analyzed by SPSS software using Paired t-test and t-test. Results: The difference between the scores of experiment group's competencies in all six determined areas was significant, before and after passing the course. Comparing the scores of the experiment and control groups showed significant differences in all areas except in "preventive dentistry services". Conclusion: Community dentistry course has been successful in making the students competent in community dentistry fields. In order to improve these results, it is recommended to devote more time and facilities to the subjects such as needs assessment and course planning.
关键词:: ارزيابی برنامه درسی; توانمندی; دندانپزشکی جامعهنگر.
其他关键词:Curriculum evaluation; Competency; Community dentistry.