摘要：مقدمه: تأثير حضور افراد تعليم‌ديده در تيم بر برايند احيا، در تحقيقات گذشته تأييد گشته است. يک نيازسنجی اطلاعاتی، در محيط پژوهش حاضر، بيانگر نقص دانش پرستاران در زمينه احيا است. بنابراين، مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير آموزش به شيوه کارگاهی بر يادگيری پايدار پرستاران طراحی گرديد. روش‌ها: اين مطالعه مداخله‌ای از نوع پيش‌آزمون پس‌آزمون با ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسشنامه دو قسمتی حاوی مشخصات فردی و 21 سؤال چهار گزينه‌ای در مورد اقدامات لازم در عمليات احيای قلبی- ريوی بود. اين پرسشنامه قبل بلافاصله بعد و 6 ماه بعد از اتمام کارگاه توسط شرکت‌کنندگان پاسخ داده شد و نتايج با استفاده از آزمون repeated measure ANOVA و نرم‌افزار SPSS تحليل گرديد. نتايج: بيشترين نمره پيش‌آزمون 17 و کمترين 6 با ميانگين 12/10 و برای آزمون بعد از کارگاه به ترتيب 21 و 13 با ميانگين 96/17 و برای آزمون با تأخير 6 ماهه، 17 و 10 با ميانگين 02/15 بود. مقايسه ميانگين نتايج اين سه آزمون تفاوت معنی‌داری بين ميانگين نمرات پيش‌آزمون و آزمون بلافاصله بعد از کارگاه و آزمون تأخيری نشان داد. نتيجه‌گيری: با وجود آن که کارگاه‌های احيای قلبی- ريوی نياز جامعه پرستاری را تا حدودی برطرف می‌نمايد، اما تکرار اين کارگاه‌ها در فواصل منظم و حداکثر 6 ماه ضروری به نظر می‌رسد.
其他摘要：Introduction: The effect of the presence of trained personnel in the team on the outcome of resuscitation has been proved in previous studies. An informative need assessment, in the environment of present study, reveals the role of the nurses’ knowledge in Cardiopulmonary Resuscitation (CPR). Therefore, this study was designed to determine the effect of education through workshop on nurses’ sustained learning regarding resuscitation. Methods: An interventional study, using pre-test and post-test was carried out. The data gathering tool was a questionnaire consisted of two parts including individual characteristics and 21 multiple choice questions about necessary actions in cardiopulmonary resuscitation. This questionnaire was answered by the participants before, immediately after, and 6 months after the workshop. The results were analyzed using Repeated Measure ANOVA by SPSS software. Results: The highest score, the lowest score and the mean score in pre-test were 17, 6 and 10.12, respectively. These scores for the post-test were 21, 13 and 17.96, respectively. For the test held after 6 month, the highest score was 17, the lowest was 10 and the mean score was 15.02. Comparing the means of these tests showed a significant difference between the pre-test, post-test, and the test after 6 months. Conclusion: Although CPR workshops met the needs felt by nurses to some extent, the repetition of these workshops in regular bases (six months at maximum), seems to be necessary.
