摘要：مقدمه: ارتقای کيفيت آموزش بالينی مستلزم بررسی مستمر وضعيت موجود عرصه‌های آموزش بالينی، شناخت نقاط قوت و اصلاح نقاط ضعف است. هدف از اين مطالعه، ارزيابی عرصه‌های آموزش بالينی دانشکده پرستاری و مامايی از ديدگاه مدرسان اين دانشکده بود. روش‌ها: اين بررسی، توصيفی از وضعيت موجود در عرصه‌های آموزش بالينی است که در نيم‌سال دوم سال تحصيلی 84-83 در دانشکده پرستاری و مامايی تبريز انجام گرفت. جامعه پژوهش مدرسان بالينی دانشکده پرستاری بودند که به روش سرشماری در طی 4 جلسه‌ای که با اعضای گروه‌های مختلف داخلی و جراحی، مامايی، کودکان، بهداشت و روان‌پرستاری گذاشته شد، انتخاب گرديدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌ای مشتمل بر دو بخش: مشخصات دموگرافيک مدرسان بالينی، و ويژگی‌های عرصه آموزش بالينی که شامل 5 قسمت ويژگی‌های برنامه مدون آموزش در عرصه، عرصه‌های يادگيری مناسب، شيوه آموزش، شيوه ارزيابی امتحان و ساير شاخص‌ها بود. نتايج: مدرسان بالينی گروه‌های آموزشی کودکان (2/54 درصد)، داخلی- جراحی (8/43 درصد)، گروه مامايی (6/61 درصد) و گروه بهداشت و روان‌پرستاری (5/57 درصد) را خوب و عالی ارزيابی کردند. عرصه‌های آموزش بالينی از نظر «برنامه مدون» با 9/74 درصد خوب و عالی توصيف شد. اهداف درس در اولين روز کار بالينی و آموزش، و ارائه منابع يادگيری مطابق با منابع اعلام شده از طرف وزارت متبوع، از نقاط قوت مربوط به اين بعد بودند. جايگاه مناسب دانشجويان و اساتيد پرستاری در عرصه و همچنين کم‌رنگ بودن نقش گروه آموزشی در مديريت عرصه آموزشی از نقاط ضعف مربوط به اين بعد بود. نتيجه‌گيری: گرچه برخی از ابعاد عرصه‌های آموزش بالينی خوب و عالی است، اما تقويت جنبه‌های مثبت و اصلاح نقائص می‌تواند گامی مؤثر در راستای ارتقای کيفيت آموزش بالينی باشد و با ارزيابی‌های مکرر عرصه‌های بالينی و مقايسه وضعيت موجود با وضعيت قبل و يا بعد نقاط ضعف و قوت مؤثر در آموزش بالينی شناسايی گردد.
其他摘要：Introduction: Promoting clinical education quality, requires continuous assessment of the current situations in clinical education fields, identifying the strengths, and improving the weaknesses. The aim of this study was to assess clinical education fields of School of Nursing and Midwifery from the viewpoints of its faculty members. Methods: This study which is a description of current situation in clinical education fields, was carried out during the second semester of 2004-2005 academic year. The study population included clinical education teachers of school of nursing who were selected by census sampling method through 4 sessions held with the members of different departments of medical surgical, midwifery, pediatrics, health and psychiatric nursing. The data gathering tool was a questionnaire consisted of two parts: Clinical teachers' demographic data and the characteristics of clinical education field including 5 parts of the feَAutres of compiled education program in the field, appropriate learning fields, method of education, method of evaluation, and other indices. Results: Clinical teachers assessed educational departments of pediatrics (54.2 percent), medical-surgical (43.8 percent), midwifery (61.6 percent), and health and psychiatric nursing (57.5 percent) as good and excellent. Considering compiled program, clinical education fields were described as good and excellent by 74.9 percent of the participants. Some strength of this aspect included introducing the course objectives at the first day of clinical education as well as presenting references according to the references introduced by the related ministry. Appropriate position of nursing students and instructors in the field and also the unimportant role of the educational department in the management of the educational field were amongst weaknesses of this aspect. Conclusion: Although some aspects of clinical education field were good and excellent, improving positive aspects and modifying the weaknesses may be an effective step in clinical education quality promotion. Continuous assessment of clinical fields and comparing the current situation with the previous situation can reveal the strengths and weaknesses of clinical education.
