摘要：مقدمه: در اکثر دانشگاه‌ها ی دنيا يادگيری بر اساس حل مسأله جايگزين تدريس سنتی شده است ولی هنوز چالش‌های زيادی در جايگزينی اين روش نوين يادگيری با روش‌های رايج سنتی وجود دارد. در اين مطالعه، دو روش سخنرانی و يادگيری بر اساس حل مسأله در آموزش آناتومی اندام به دانشجويان پزشکی سال اول مقايسه گرديده است. روش‌ها: تعداد 40 نفر از دانشجويان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارتش ورودی 84 به صورت تصادفی به دو گروه تقسيم شدند. همسان‌سازی گروه‌ها از نظر معدل ديپلم، نمره خام کنکور و معدل ترم‌های قبل انجام شد. سپس آناتومی اندام در طول دو ترم برای يک گروه به روش سنتی و برای گروه ديگر به صورت يادگيری بر اساس حل مسأله انجام شد. سرفصل دروس برای هر دو گروه يکسان بود. ارزيابی دانشجويان از طريق آزمون قبل در ابتدای ترم تحصيلی و آزمون بعد در پايان ترم و برگه نظرسنجی انجام شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزارSPSS و آزمون‌های آماری t مستقل و زوج تحليل شد. نتايج: در هر دو گروه نمرات آزمون بعد بطور معنی‌داری بيشتر از آزمون قبل و اختلاف ميانگين پاسخ‌های صحيح به سؤالات استنتاجی در آزمون بعد گروه يادگيری بر اساس حل مسأله بطور معنی‌داری بيشتر از گروه سنتی بود. همچنين در گروه يادگيری بر اساس حل مسأله، دانشجويان از نحوه تدريس رضايت بيشتری داشتند. در هر سه حيطه ايجاد حس مشارکت، علاقمندی به مطالعه بيشتر و توانايی تدريس استاد نيز نمرات ارزشيابی دانشجويان گروه يادگيری بر اساس حل مسأله بطور معنی‌داری بيشتر از گروه سنتی بود. نتيجه‌گيری: در روش يادگيری بر اساس حال مسأله، دانشجويان بيشتر به سمت تفکر هدايت می‌شوند و از حفظ کردن مطالب پرهيز می‌کنند. همچنين اين روش با ايجاد حس مشارکت گروهی موجب ايجاد انگيزش برای مطالعه بيشتر می‌شود.
其他摘要：Introduction: Problem-based learning has replaced traditional teaching in most universities around the world but still there are many challenges in replacing traditional methods by this new method of learning. Two methods of lecture and problem-based learning (PBL) for teaching anatomy to junior medical students are compared in this study. Methods: Forty students of Artesh University of Medical Sciences, who entered university in 2005, were divided into two groups randomly. Groups were matched based on their Diploma average score, the raw score achieved in entrance exam, and the average score of their previous term. Then, limb anatomy was taught to both groups during two semesters, one group was taught through traditional method and the other through problem-based learning method. The headings of the lesson were the same for the two groups. Students were evaluated through a pre-test at the beginning of the semester and a post-test which was held at the end of the semester. Their viewpoints were also asked at the same time with post-test. Data was analyzed by SPSS software using independent T-test and paired T-test. Results: Post-test scores in both groups were higher than the pre-test scores significantly. The mean difference for correct answers to judgment questions in post-test was higher significantly in PBL group compared with the traditional group. PBL group students were more satisfied with their teaching method. Students' viewpoints in PBL group concerning three domains of developing a sense of participation, encouraging students to study more and teacher's teaching abilities, earned higher scores compared to the traditional group. Conclusion: Students are encouraged to reflect more, and avoid memorizing the material in PBL method. Moreover, this method motivates students to study more by encouraging them into more group interaction.
关键词：يادگيری بر اساس حل مسأله; درس تشريح اندام; آموزش پزشکی.
其他关键词：Problem based learning; Limb anatomy; Medical education
