摘要：مقدمه آموزش پرستاری، بويژه آموزش بالينی، دارای مشکلات عديده‌ای است. مطالب نظری ارايه شده درکلاس درس کمتر به موقعيتهای بالينی انتقال می‌يابد و دانشجو نمی‌تواند آنچه را که آموخته، در بالين بيمار بکار گيرد. عليرغم آن که هدف از ارائه کارآموزی، افزايش تجربيات بالينی دانشجويان پرستاری بوده، اجرای آن مشکلاتی را در بالين به همراه داشته است. با اجرای برنامه نظارت و راهنمايی بالينی بين مربی، پرستار بخش و دانشجو، شايد بتوان قدمی در اصلاح فرايند يادگيری و کاهش فاصله آموزش تئوری و عملی برداشت.روشها. اين پژوهش يک مطا لعه نيمه تجربی است که در آن 100 نفر از دانشجويان پرستاری کارآموز در عرصه دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در دو گروه مطا لعه و شاهد و با روش نمو نه گيری آسان انتخاب شدند. روش گردآوری اطلاعا ت، پرسشنامه بود. برای گروه مطالعه به مدت دو هفته برنامه نظارت و راهنمايی بالينی توسط مربی و پرستار بخش اجرا شد و گروه شاهد به مدت دو هفته تحت سرپرستی مربی پرستاری دوره کارآموزی خود را انجام داد. ديدگاههای دانشجويان دو گروه از نظر مهارتهای بين فردی، حرفه ای و ارتباطی در قبل و بعد از دو هفته کارآمو زی مورد مقا يسه قرار گرفت.نتايج يافته ها نشان داد که مقايسه ميانگين مهارتهای بين فردی، حرفه ای و ارتباطی و کل مهارتها قبل و بعد از اجرای برنامه نظارت و راهنمايی بالينی، از ديدگاه دانشجويان گروه مطالعه تفاوت آماری معنی داری وجود دارد ولی از ديدگاه دانشجويان گروه شاهد مقايسه ميانگين مهارتها قبل و بعد از کارآموزی تفاوت اماری معنی داری را نشان نداد.بحث يافته های اين پژوهش نشان داد که طراحی دوره های آموزش بالينی بر اساس الگوی نظارت و راهنمايی بالينی می تواند منجر به ارتقاء مهارتهای بين فردی، حرفه ای و ارتباطی دانشجويان پرستاری گردد و لازم است که مورد استفاده وسيعتر در آموزش بالينی پرستاری قرار گيرد.
其他摘要：Background. Practice is where skills are developed and where theory must pass testing but there is a gap between classroom education and practice in nursing. The clinical supervision is a demonstration project of advanced practice and bridging the gap between theory and practice. Clinical supervision is a mechanism supporting both professional and personal development. The main purpose of this study is to evaluate the effects of clinical supervision on nursing students skills including interpersonal, professional and communication. Methods. This is a quasi-experimental study in which 100 nursing students under clinical training were selected by simple sampling method and were divided into two case and control groups. The data was collected by a questionnaire. For the case group, clinical supervision was applied by a staff member and an instructor for a two week period while that of the control group was a two week nursing practice conducted only by an instructor. Then the students’ viewpoints about interpersonal , professional and communication skills before and after the two week training were compared in both groups. Results. The findings showed that according to the students’ viewpoints the differences between the means of interpersonal, professional and communication skills and total skills in pre- and post-application of clinical supervision were statistically significant in the case group but in the control group they weren’t statistically significant before and after training. Conclusion. The results of this study indicate that designing teaching clinical courses based on clinical supervision model can promote interpersonal, professional and communication skills of the nursing students. Therefore, considering the problem of practice in nursing education and the effectiveness of clinical supervision followed in this study and other studies such as the ones conducted by Severinsson Sloan & Bishop , its vast application in teaching clinical courses in nursing is highly recommended.
关键词：نظارت و راهنمايی بالينی; مهارتهای بين فردی; مهارتهای حرفه ای; مهارتهای ارتباطی
其他关键词：Clinical Supervision; Interpersonal Skills; Professional Skill; Communication Skills.
