摘要：مقدمه: آموزش خودآزمايی پستان توسط همسالان، موقعيت مناسبی را برای شکل گرفتن رفتارهای بهداشتی برای ورود به دوره بزرگسالی فراهم می‌آورد. هدف از اين مطالعه، مقايسه تأثير آموزش خودآزمايی پستان توسط همسالان و پرسنل بهداشتی بر آگاهی و نگرش دانشجويان بود. روش‌ها: در اين پژوهش نيمه تجربی، 112 دانشجو از دو دانشکده دندان‌پزشکی و مديريت دانشگاه علوم پزشکی شيراز بطور تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه قرار گرفتند. از آنان پيش‌آزمون و دو پس‌آزمون گرفته شد. ابزار گردآوری اطلاعات، آزمون سنجش آگاهی در مورد سرطان پستان و خودآزمايی، و نگرش نسبت به خودآزمايی پستان بود. از هر کلاس 4 تا 5 نفر به عنوان آموزش‌دهنده همسال انتخاب و آموزش ديدند. دانشجويان گروه اول توسط همسالان و گروه دوم توسط پرسنل بهداشتی بطور مجزا با جزوه آموزش ديدند. در پايان جلسات آموزشی پس‌آزمون اول و 6 هفته بعد پس‌آزمون دوم به عمل آمد. تجزيه و تحليل آماری با استفاده از آزمون آماری t زوج و مستقل، آناليز واريانس با اندازه‌گيری‌های مکرر و آزمون تجزيه عامل انجام شد. نتايج: اختلاف معنی‌دار آماری بين ميانگين نمره آگاهی و نگرش دو گروه بلافاصله بعد از آموزش وجود داشت، بطوری که ميانگين نمره آگاهی افراد گروه آموزش توسط همسال بالاتر از ميانگين نمره آگاهی افراد گروه آموزش توسط پرسنل بهداشتی بود، ولی تفاوت آماری معنی‌داری بين نگرش دو گروه 6 هفته بعد از آموزش وجود نداشت. نمره آگاهی و نگرش قبل، بلافاصله و 6 هفته بعد از آموزش در دو گروه تفاوت معنی‌داری داشت. نتيجه‌گيری: اثربخشی آموزش خودآزمايی پستان به دانشجويان توسط همسالان بيشتر از پرسنل بهداشتی است. پيشنهاد می‌گردد اين شيوه آموزشی، بخصوص در آموزش بهداشت خودآزمايی بيشتر مورد استفاده قرار گيرد.
其他摘要：Introduction: Training breast self-examination by peers provides an appropriate situation in order to form proper health behaviors during the adolescence age. The aim of this study was to compare the effect of training breast self-examination by peers and health care personnel on students' knowledge and attitude. Methods: In this quasi-experimental study, 112 students from two schools of dentistry and management of Shiraz University of Medical Sciences were selected randomly and were allocated in two groups. They were taken a pre-test and two post-tests. Data gathering tool was an assessment test evaluating their knowledge about breast cancer and self-examination and their attitude toward breast self-examination. Four or five students from each class were selected and trained as peer instructors. Students of the first group were trained by peers and the students in the second group were instructed by health care personnel separately using booklet. At the end of educational sessions, the first post-test, and after 6 weeks, the second post-test were taken. Statistical analysis was performed using paired t-test and independent t-test, repeated measure ANOVA, and factor analysis test. Results: There was a significant difference between knowledge and attitude scores of the two groups immediately after education, so that, the mean score of knowledge in the group trained by peers was higher than the one educated by health care personnel. But, no significant difference was observed between the attitude scores of the two groups, 6 weeks after education. Comparing the knowledge and attitude scores, before, immediately after and 6 weeks after education showed a significant difference in each group. Conclusion: The efficacy of training breast self-examination by peers is higher than by health care personnel. It is recommended to employ this educational method more, especially in training self-examination.
