摘要：مقدمه: تغييرات جسمی و عاطفی دوران بارداری زمينه را برای مشاجرات خانوادگی و خشونت، که با خطراتی چون زايمان زودرس، نوزاد نارس و افسردگی بعد از زايمان همراه است، آماده می‌کنند. مطالعه حاضر به منظور تعيين تأثير آموزش تغييرات طبيعی دوران بارداری و نحوه سازگاری با آنها بر رضايت‌مندی زناشويی زنان باردار مراجعه‌کننده به مراکز خدمات بهداشتی- درمانی شهرستان شهر بابک انجام شده است. روش‌ها: اين پژوهش نيمه تجربی با طراحی يک گروهی قبل و بعد از آموزش انجام گرفت. داده‌ها به کمک پرسشنامه ENRICH (Enriching, Relationship, Issues, Communication, and Happiness) از 112 زن باردار که معيارهای ورود به مطالعه را داشته به صورت تصادفی طبقه‌ای از سه مرکز بهداشتی نمونه‌گيری گرديد. مداخله به صورت ارائه يک پمفلت آموزشی بود و رضايت زناشويی قبل و يک ماه بعد از مداخله گردآوری گشته و با بهره‌گيری از شاخص‌های آمار توصيفی و آزمون‌های ويلکاکسون، t، من يو ويتنی، ANOVA و کروسکال واليس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: مقايسه ميانگين نمرات، افزايش معنی‌داری، در بعد از دريافت اطلاعات نشان داد چنان که امتياز رضايت‌مندی زناشويی از 28±8/168 به 2/18±3/187 افزايش يافت. در مقايسه ميانگين تفاوت نمرات بر حسب متغيرهای رتبه بارداری، سن بارداری، وضعيت اشتغال زن باردار و همسر او، نگرانی در مورد زيبايی و برخورداری از حمايت اطرافيان نيز تفاوت معنی‌داری ديده شد. نتيجه‌گيری: نتايج اين تحقيق ضرورت آگاهی زوج‌ها از تغييرات طبيعی دوران بارداری را مطرح می‌سازد که با انجام اين مهم، مراقبين بهداشتی می‌توانند نقش فعالی در افزايش رضايت‌مندی زناشويی داشته باشند.
其他摘要：Introduction: Physical and emotional changes during pregnancy, could lead to family arguments and violence which may cause untimely delivery, premature neonate, and post partum depression. This study was performed to determine the effect of educating about common changes of pregnancy period and coping with them on marital satisfaction of pregnant women referring to health centers of Shahrbabak. Methods: This quasi-experimental study was performed using one group design, with pre and post tests. Data was gathered by Enriching, Relationship, Issues, Communication and Happiness (ENRICH) question-naire from 112 pregnant women who met the entrance criteria and were selected by random stratified sampling method from three health centers. The intervention was as introducing an educational pamphlet. The marital satisfaction was evaluated before and one month after intervention. Then, the data was analyzed using descriptive statistics indices, Wilcoxon, t-test, Mann Whitney U test, ANOVA, and Kruskal Wallis test. Results: Comparing the mean scores demonstrated a significant enhancement after receiving information, so that the marital satisfaction score increased from 168.828 into 187.318.2 points. In comparing the mean differences based on variables of gravidity, gestational age, employment status of pregnant woman and her spouse, beauty concerns, and enjoying familial support also a significant difference was observed. Conclusion: The results of this study signify the necessity of couples' awareness about common changes during pregnancy period. Hence, by doing so, health providers can play an active role in increasing marital satisfaction.
