摘要：مقدمه: پيشرفت تحصيلی دانشجويان پزشکی، به رغم استعداد ذاتی و دستاوردهای تحصيلی قابل توجه، تحت‌الشعاع انگيزش تحصيلی قرار می‌گيرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش انگيزش تحصيلی در پيشرفت تحصيلی دانشجويان پزشکی (دوره بالينی) دانشگاه علوم پزشکی اصفهان پرداخته است. روش‌ها: در اين مطالعه مقطعی- همبستگی، از 422 دانشجوی پزشکی سال‌های چهارم تا آخر در سال تحصيلی 1386 تا 1387 دانشگاه علوم پزشکی، 344 نفرشان مقياس انگيزش تحصيلی را که دارای 43 سؤال و 8 خرده مقياس می‌باشد، تکميل نمودند. معيار پيشرفت تحصيلی، گزارش معدل دوره علوم پايه و معدل کل دوره بالينی آنها بود. اطلاعات خام به وسيله SPSS و با اجرای آزمون‌های توصيفی و تحليلی، از جمله ضريب همبستگی پيرسون و آزمون t مستقل صورت گرفت. نتايج: انگيزش تحصيلی با معدل علوم پايه و همچنين معدل کل بالينی ارتباط مستقيم و معنی‌دار داشت. به علاوه، سه مؤلفه رقابت‌جويی، کوشش، علاقه اجتماعی و معدل کل بالينی و علوم پايه، همبستگی مثبت ديده شد ولی مؤلفه قدرت اجتماعی، تنها با معدل کل بالينی آزمودنی‌ها همبستگی مثبت داشت. همچنين انگيزش گرايش به کوشش و رقابت‌جويی در پسران بالاتر از دختران بود. نتيجه‌گيری: نتايج حاکی از اين است که پيشرفت تحصيلی دانشجويان مستلزم هماهنگی و تعامل بين ابعاد مختلف انگيزشی است.
其他摘要：Introduction: Despite their ascribed intellectual ability and achieved academic pursuits, medical students’ academic achievement is influenced by academic motivation. This study is an endeavor to examine the role of academic motivation in the academic achievement of medical students of Isfahan University of Medical Sciences. Methods: In this cross-sectional correlational study, out of the total 422 medical students, from 4th to final year during the academic year 2007-08, at school of medicine, Isfahan University of Medical Sciences, 344 participated in completion of the Inventory of School Motivation(ISM), comprising of 43 items and measuring 8 aspects of motivation. The gold standard for academic achievement was their average academic marks at pre-clinical and clinical levels. Data were computer analyzed, using SPSS 15.1 and running a couple of descriptive and analytical tests including Pearson Correlation and t-student. Results: Higher motivation scores in areas of competition, effort, social concern, and task was accompanied by higher average marks at pre-clinical as well as clinical levels. However, the later ones showed greater motivation for social power as compared to the former group. Task and Competition motivation for boys was higher than girls. Conclusion: In view of our observations, students' academic achievement requires coordination and interaction between different aspects of motivation.
关键词：پيشرفت تحصيلی; انگيزش تحصيلی; علوم پايه; دوره بالينی
