摘要:مقدمه: برنامههای آموزشی مطلوب بايد ماهيت پويا و ديناميک داشته و به دنبال بازخوردهای محيطی، بطور مداوم بازنگری و اصلاح گردد. راهنمای يادگيری بالينی در صورتی که با logbookهای تعاملی ادغام شوند، با فراهم آوردن فرصت تعامل بيشتر بين دانشجو، محيط بالينی و مربی ابزار مناسبی برای افزايش يادگيری بالينی محسوب میگردند، بنابراين، اين مطالعه با هدف بررسی تأثير کاربرد راهنمای يادگيری بالينی بر يادگيری دانشجويان صورت گرفت. روشها: اين مطالعه نيمه تجربی بر روی 24 دانشجوی پرستاری اينترنشيپ انجام شد، ابتدا بر اساس يک مطالعه دلفی، راهنمای يادگيری بالينی ادغام شده با logbook برای بخشهای ICU و CCU طراحی و تدوين گرديد. سپس دانشجويان به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسيم شدند. گروه کنترل به روش معمول و گروه تجربی در بخشهای منتخب با استفاده از راهنمای يادگيری بالينی آموزش ديدند. ميزان يادگيری دانشجويان در بالين در حيطه شناختی و روانی حرکتی در هر دو گروه بررسی گرديد. نتايج: ميانگين نمرات دانشجويان در بخش ICU در دو حيطه شناختی و روانی حرکتی در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل بطور معنیداری بيشتر بود. اگرچه ميانگين نمرات دانشجويان گروه تجربی در بخش CCU در دو حيطه بيشتر از گروه کنترل بود، اما تفاوت معنیدار نبود. نتيجهگيری: ارتقای ميانگين نمرات يادگيری دانشجويان در هر دو حيطه شناختی و روانی- حرکتی در هر دو بخش ICU و CCU میتواند مشوقی برای کاربرد اين روش در آموزش بالينی دانشجويان باشد. برای اثبات تأثير راهنمای يادگيری بالينی بر يادگيری دانشجويان پرستاری در بالين نياز به مطالعات بيشتری در ساير بخشهای آموزشی است.
其他摘要:Introduction: Proper educational programs should have an active and dynamic nature and be revised and modified following the received feedbacks. Clinical learning guide if integrated with interactive logbooks is considered an appropriate tool for clinical learning enhancement by providing opportunity for more interaction among student, clinical environment, and instructor. Therefore, this study was performed with the aim of investigating the effect of using logbooks on students' learning. Methods: This quasi-experimental study was performed on 25 internship nursing students. Based on a Delphi study, a clinical learning guide integrated to logbook was designed and developed for ICU and CCU wards. Then, students were randomly assigned into two groups of control and experiment. The control group was trained through usual method and the experiment group was taught using logbook in selected wards. Students' clinical learning was assessed considering cognitive and psychomotor domains in both groups. Results: The mean score of the experiment group in ICU ward in both cognitive and psychomotor domains was significantly higher than that of the control group. Although the experiment group's mean score in both domains in CCU ward increased compared to the control group but the difference was not significant. Conclusion: The increase in students' scores in both cognitive and psychomotor domains in ICU and CCU wards can be a motivation for applying this method in clinical education. Further studies on other educational wards are recommended in order to demonstrate the effectiveness of logbook on nursing students' clinical learning.