标题：تاثير تدريس به روش سخنراني و سخنراني همراه با يادگيري مبتني بر مساله بر خودكارآمدي دانشجويان پرستاري دانشگاه آزاد نجف‌آباد سال 88-87
其他标题：The Effect of Lecture in comparison with Lecture and Problem Based Learning on Nursing Students Self-Efficacy in Najafabad Islamic Azad University
摘要：مقدمه: خودكارآمدي در به كارگيري دانش و مهارت‌هاي علمي و حرفه‌اي نقش مهمي دارد. روش‌هاي آموزشي مي‌توانند مهارت‌هاي مختلفي از جمله ظرفيت‌هاي تصميم‌گيري را توسعه دهند. هدف از اين پژوهش تعيين تاثير تدريس به روش سخنراني و سخنراني همراه با يادگيري مبتني بر مسأله (Problem based Learning) بر خودكارآمدي دانشجويان پرستاري دانشگاه آزاد اسلامي واحد نجف‌آباد در سال تحصيلي 88-1387بود. روش‌ها: اين پژوهش يك مطالعه نيمه تجربي است كه نمونه آن را 44 نفر از دانشجويان پرستاري ورودي سال1385 دانشگاه آزاد اسلامي واحد نجف‌آباد تشكيل مي‌داد كه با روش نمونه‌گيري غيراحتمالي انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه 22 نفره تجربي و شاهد تقسيم شدند. ابزار گرد‌آوري داده، ويراست ايراني پرسشنامه استاندارد خودكارآمدي (Generalized self Efficacy) (GSE10) بود. تجزيه و تحليل داده‌ها با محاسبه ميانگين و انحراف معيار و مقايسه‌ها با آزمون t زوج و مستقل، توسط نرم‌افزار SPSS ويرايش 15 انجام شد. نتايج: در گروه سخنراني ميانگين نمره خودكارآمدي به طور معنادار افزايش يافت (004/0>P). در گروه PBL نيز ميانگين نمره خودكارآمدي به طور معنادار افزايش يافت (001/0>P). هر چند ميانگين نمره بعد از آموزش در گروه PBL بيشتر از گروه سخنراني بود، اما اختلاف ميانگين نمره قبل و بعد از آموزش در دو گروه تفاوت معنادار نداشت. نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد كه آموزش‌هاي موثر مي تواند خودكارآمدي دانشجو در جهت اجراي عملكرد مرتبط را ارتقا دهد. با توجه به ميانگين بالاتر آموزش حل مساله پيشنهاد مي‌گردد دست‌اندركاران آموزش در برنامه درسي مقاطع دانشگاهي به اين روش آموزشي توجه بيشتري نمايند.
其他摘要：Introduction: Self-efficacy has an important role in applying scientific and professional knowledge and skills. Teaching methods can develop different skills such as decision making capability. The aim of this study was to determine the effect of teaching method of lecture in comparison with lecture and problem based learning on nursing students self-efficacy in Najafabad Islamic Azad University during 2008-2009. Methods: In this quasi-experimental study, 44 nursing students who had been admitted to the university in 2006, were selected through random sampling method. Then, they were assigned in to two experiment and control groups, randomly. The data gathering tool was the Iranian edition of Generalized Self Efficacy questionnaire (GSE10). The data were analyzed by version 15 of SPSS software using mean, standard deviation and independent t-test and paired t-test. Results: The self-efficacy score increased significantly in both lecture (p<.004) and PBL (P<.001) groups. Although the mean score of post-test was higher in PBL group compared to the lecture group, no significant difference was observed comparing the mean of the difference between pre and post-tests in the two groups. Conclusion: According to this study, effective education can promote students self-efficacy in order to carry out the related performance. Considering the higher mean score of the PBL group, it is recommended to pay more attention to this educational method in higher education curriculum.
关键词：خودكارآمدي; آموزش پرستاري; سخنراني; يادگيري مبتني بر مسأله; روش تدريس
其他关键词：Self-efficacy; nursing education; Problem Based Learning; teaching method
