摘要：مقدمه: آموزش نحوه استفاده منطقی از داروها مقوله‌ای مهم و کليدی در آموزش پزشکی محسوب می‌گردد. هدف از انجام اين مطالعه نيازسنجی، طراحی و اجرای آموزش کاربردی دارودرمانی (فارماکوتراپی) در جمعيت‌های خاص بيماران اعم از (مادران باردار، مادران شيرده، نوزادان، پيران) جهت کارورزان رشته پزشکی بوده است. روش‌ها: اين مطالعه در دو مرحله به هم پيوسته انجام شد. مرحله اول به صورت برگزاری گروه‌های متمرکز با دستياران پزشکی که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند اجرا گرديد. به اين منظور 6 جلسه مجزا با چهار گروه 4 تا 5 نفره از دستياران جهت تعيين نيازهای آموزشی دارودرمانی در جمعيت‌های خاص برگزار شد. از بحث‌های گروهی يادداشت برداری به عمل آمد. سپس در مرحله بعد از 12 نفر از دانش‌آموختگان رشته پزشکی که به صورت نمونه‌گيری مبتنی بر هدف انتخاب شده بودند در مورد اهميت و اولويت اهداف تعيين شده نظرخواهی شد. در آخر بر اساس اهداف و نيازهای آموزشی به دست آمده برنامه درسی دوره مذکور طراحی و اجرا گرديد. نتايج: بر اساس نيازسنجی انجام شده 16 نياز آموزشی مهم استخراج گرديد. از مهم‌ترين نيازها، شناخت کاربردی اشکال دارويی خوراکی، تزريقی، استنشاقی و موضعی، ملاحظات ويژه دارودرمانی در جمعيت‌های مادران باردار، شيرده، نوزادان، پيران و بيماران با نارسايی پيشرفته کليوی و همچنين آشنايی با بيماری‌های تنفسی، پوستی، کبدی و کليوی ناشی از تجويز داروها از جمله اهم عناوين موردنياز کارورزان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود. نتيجه‌گيری: باستناد نتايج حاصل از اين مطالعه به نظر می‌رسد که ارائه آموزش در راستای نيازهای به دست آمده از مطالعه حاضر بدليل محدوديت‌های فعلی برنامه درسی آموزش پزشکی و نياز دانشجويان مزبور به ارتقای دانسته‌های کاربردی خود برای مراقبت‌های صحيح دارويی از بيماران امری لازم و ضروری است.
其他摘要：Introduction: Learning how to use medications rationally is an important and key issue in medical education. The aims of this study were needs assessment, designing and implementing practical training on pharmacotherapeutic issues in special populations (pregnant women, nursing mothers who are breast-feeding, infants, and elders) for medical interns. Methods: This study was conducted in two consequent stages. The first stage was carried out by holding focus groups with medical residents who were randomly selected. For this purpose, six separate sessions with four groups of four to five-member residents were held to determine educational needs about pharmacotherapy in special populations. Notes from group discussions were taken. Then in the next stage, the viewpoints of 12 medical graduates who were chosen by purposive sampling were asked about the importance and priority of defined objectives. Finally, the curriculum of this course was designed and implemented based on achieved educational needs and objectives. Results: Sixteen major training needs were defined based on needs assessment. The most important needs of medical interns in Isfahan University of Medical Sciences in this regard were recognizing oral and topical medications as well as injections and inhalers; special considerations about pharmacotherapy in special populations, especially pregnant women, mothers who are breast-feeding, infants, elders and patients with advanced renal failure; and also knowledge about respiratory, dermatology, hepatic and renal diseases due to drug administration. Conclusion: Providing education about the above mentioned needs seems to be necessary for promoting medical graduates competency in rational use of medications according to therapeutic and physiologic needs of special populations
关键词：نيازسنجی; برنامه درسی; کارورزان پزشکی; فارماکوتراپی
其他关键词：Needs assessment; curriculum; medical interns; pharmacotherapy; Clinical Pharmacy
