标题：ارزيابی درونی برنامه آموزشی دوره دکتری عمومی داروسازی، دانشکده داروسازی و علوم دارويی اصفهان، سال 1388-1387
其他标题：Internal Assessment of Pharmacy Curriculum in Pharmacy and Pharmaceutical Sciences School in Isfahan University of Medical Sciences within 2008-2009
摘要：مقدمه: ارزيابی درونی بخشی از فرايند اعتبارسنجی است که به ارتقای کيفيت آموزش با محوريت مشارکت اعضای خود مجموعه می‌پردازد. هدف از تحقيق حاضر بررسی وضعيت برنامه آموزشی دوره دکتری داروسازی در دانشکده داروسازی و علوم دارويی اصفهان در سال 88-87 از طريق ارزيابی درونی می‌باشد. روش‌ها: در اين مطالعه توصيفی و مقطعی ابتدا کميته ارزيابی درونی دانشکده تشکيل و حوزه‌ها، نشانگرها، ملاک‌ها و حدود مطلوبيت آنها تعيين گرديد. جمع‌آوری اطلاعات از طريق چک‌ليست‌ها و پرسشنامه‌های خود ساخته يا قبلی که پايايی و روايی آنها مورد تأييد بود و توسط جامعه هدف شامل دانشجويان، اساتيد، مديران و کارشناسان حوزه‌های ذيربط تکميل شده بود و همچنين بررسی عينی مستندات انجام پذيرفت. داده‌ها توسط آزمون‌های آماری توصيفی تحليل شد. نتايج: در مجموع از هفت حوزه رسالت و اهداف آموزشی، مديريت و سازمان‌دهی، برنامه آموزشی، منابع آموزشی، هيأت‌علمی، دانشجويان و سنجش و ارزشيابی، نمره دانشکده در تمام حوزه‌ها مطلوب (بيش از 75 درصد امتياز کل) ارزيابی شد. شاخص‌های اصلی ضعف در برخی حوزه‌ها شامل رضايت‌مندی نسبی اعضای هيأت‌علمی و دانشجويان به ترتيب از شرايط کاری و ارتقای شغلی و کيفيت تدريس، کمبود داروخانه‌های آموزشی، کمبود هيأت‌علمی در برخی گروه‌های آموزشی و نبود log book برای دروس کارآموزی بود. نتيجه‌گيری: مطلوبيت اکثر شاخص‌ها با توجه به قدمت بيش از نيم قرن دانشکده داروسازی اصفهان و تثبيت ساختار علمی و اکادميک آن دور از ذهن نيست ليکن با توجه به اينکه تأثيرگذاری شاخص‌ها در حوزه‌های مختلف يکسان نيست، نبايد ضعف يا مطوبيت نسبی در برخی حوزه‌ها مغفول بماند.
其他摘要：Introduction: Internal assessment is a part of accreditation process to improve the educational quality through academic members’ cooperation. This study aimed to determine the status of pharmacy curriculum through in Isfahan School of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences (within 2008-2009) applying the internal assessment process. Methods: This is a descriptive cross-sectional study. Firstly, school internal assessment committee was formed and then areas, indicators, standards and appropriateness ranges were determined. Data collection was done by the checklists and questionnaires (some of which were researcher-designed and some were used before and their validity and reliability had been confirmed). Target population including students, academic members, and managers filled the checklists and questionnaires and other experts involved in related fields. In addition, documentation analysis was done. The data were analyzed by descriptive statistical tests through SPSS software. Results: The school score was assessed appropriate (over 75% of total score) in all seven areas including mission and educational goals, management and organization, curriculum, educational recourses, academic members, students, evaluation and measurement. Main indicators of weakness in some areas included relative satisfaction of academic members and students with working condition, job promotion and teaching quality, lack of enough educational pharmacies and academic members in some educational departments as well as shortage of a logbook for clerkship course, respectively. Conclusion: Appropriateness for most of indicators may be due to the long history of Isfahan School of Pharmacy and its scientific and academic structure. Since the indicators do not have the same efficacy in different areas, possible weaknesses or relative inappropriateness should not be ignored in some areas.
其他关键词：Internal assessment; accreditation; curriculum; educational quality; pharmacy and pharmaceutical sciences
