摘要：مقدمه: ايجاد و ارتقای يادگيری خودراهبر، يکی از اهداف مهم آموزش عالی محسوب می‌شود چرا که انتظار می‌رود دانشجويان به سطحی از توانمندی‌های فردی برسند که بدون قرار گرفتن در يک نظام آموزشی ويژه، بتوانند نيازهای آموزشی خود را شناسايی کرده و در جهت رفع آن بکوشند و در نهايت يادگيری خود را مورد ارزشيابی قرار دهند. روش‌ها: اين پژوهش يک مطالعه مروری بر برخی از مقالات منتشر شده در زمينه يادگيری خودراهبر از سال‌های 1990 تا 2008 می‌باشد. نتايج: مرور پيشينه پژوهش نشان می‌دهد که يادگيری خودراهبر رشدی صعودی داشته و روندی رو به توسعه دارد. نتيجه گيری: به دليل مزايای يادگيری خودراهبر، توجه بنيادی به اين نوع يادگيری و آموزش‌های اساسی برای ارتقای آن، در سال‌های اخير مورد توجه قرار گرفته است.
其他摘要：Introduction: Self-directed learning development and promotion is one of the major goals of higher education. Since the students are expected to reach a level of individual competence at which they can detect and meet their educational needs without necessarily being in a special educational system and ultimately they can evaluate their learning. Methods: This research is a review on some articles published about self-directed learning in 1990-2008. Results: literature review showed that self-directed learning has had an ascending growth, and this trend is continuing. Conclusion: Recently remarkable attention has been paid to self-directed learning and basic education for its promotion due to its benefits.
关键词：يادگيری خودراهبر; آموزش عالی; توسعه
其他关键词：Self-directed learning; Higher education; Development
