摘要：مقدمه: به منظور تقويت انگيزه و بهبود نگرش افراد سالمند در زمينه فعاليت بدنی منظم و مستمر، کاربرد روش‌ها و الگوهای مختلف آموزش اثربخش، اجتناب ناپذيراست. آموزه‌های معنوی، قادر به ارتقای انگيزه سالمندان برای تحرک بيشتراست. اين پژوهش باهدف بررسی تاثير آموزش مبتنی برآموزه‌های دينی بر فعاليت بدنی سالمندان و مقايسه آن با آموزش معمول (بدون محتوای دينی) انجام گرفت. روش: پژوهش نيمه تجربی از انواع کارازمايی ميدانی در دو گروه مداخله (45 نفر) و شاهد (53 نفر) از سالمندان عضو کانون بازنشستگی کشوری اصفهان در سال 1389 انجام شد. محتوای آموزشی برانگيزنده فعاليت بدنی مشتمل بر دو نوع مبتنی بر آموزه‌های دينی و نوع معمول تهيه و در دوگروه استفاده گرديد. با استفاده از پرسشنامه طراحی شده مشتق از پرسشنامه معتبر معيار فعاليت بدنی سالمندان (PASE)، فعاليت بدنی سالمندان در دو گروه،قبل و بعد از مداخله آموزشی ارزيابی شد. نتايج: قبل از مداخله آموزشی، نمره فعاليت بدنی گروه مداخله 98/197±15/873 و گروه شاهد 85/269±15/864 بود که تفاوت آماری معناداری نداشت. پس از مداخله آموزشی، نمره فعاليت بدنی گروه مداخله 88/262±09/944 و گروه شاهد 03/259±60/930 شدکه تفاوت آماری معنادار نسبت به قبل داشت، (043/0P= گروه مداخله و 045/0=P گروه شاهد) ولی نسبت به يکديگر با وجود تفاوت ناچيز، از نظر آماری معنادار نبود. نتيجه‌گيری: پس از هر دو نوع آموزش سطح فعاليت بدنی سالمندان ارتقا يافت و آموزش مبتنی برآموزه‌های دينی در مقايسه با آموزش معمول تفاوت واضحی در پيامد نداشت.
其他摘要：Introduction: In order to improve the motivation and attitude of the elderly for regular and continuous physical activity, it is inevitable to use methods and models of effective education. Spiritual doctrine can improve the elderly's motivation for activity increase. This study was performed to assess the effect of faith-based education on physical activity and compare that with routine education (non faith- based) on the elderly in 2011. Methods: A quasi-experimental field trial study was done on a number of the elderly of Isfahan pensioners in two random groups: control) 53 sample) and experiment (45 sample). The educational content was prepared in two kinds of faith- based and routine education. The researcher-made questionnaire whicht was derived from a valid questionnaire _ physical activity scale for elderly ( PASE) _ was used to estimate the elderly's physical activity before and after the educational intervention in the two groups. Results : Before the educational intervention, the physical activity score for the experiment group was 873.15±197.98 and for the control group, it was 864.15±269.85, which were not statistically significant (P=0.853). After the intervention , the score for the experiment group was 944.09± 262.88 and for the control group, it was 930.60±259.03.This showed a statistically significant differences .( P =0.043 in the experiment group and P=0.045 in the control group) , but despite a little difference , there was statistically no significant differences between the groups . Conclusion: The level of elderlies physical activity improved after two kinds of education and faith based teaching hadn't obvious differences in outcome than routine education
关键词：سا لمند; فعاليت بدنی; آموزش;آموزه‌های دينی
其他关键词：Elderly ; physical activity; education ; faith based teaching
