摘要：مقدمه: آموزش بالينی بخش مهمی از آموزش در دوره پزشکی می‌باشد که بدون آن تربيت پزشکانی شايسته و کارآمد غير ممکن می‌باشد. با توجه به پيچيدگی‌های موجود در آموزش بالينی، تأثيرپذيری آن از عوامل مختلف محيطی، تغييرات اخير در محيط بالينی و نقش‌های چندگانه اعضای هيأت‌علمی بالينی، لزوم بررسی اين پديده به صورت جامع احساس شد. اين تحقيق به تبيين عوامل زمينه‌ای مؤثر بر آموزش بالينی با تکيه بر تجارب اعضای هيأت‌علمی بالينی می‌پردازد. روش‌ها: اين مطالعه کيفی به روش تحليل محتوای مرسوم انجام شد. داده‌ها با استفاده از نمونه‌گيری مبتنی بر هدف و مصاحبه فردی نيمه ساختارمند با اعضای هيأت‌علمی بالينی، مصاحبه‌های غيررسمی با فراگيران و مشاهده در عرصه جمع‌آوری شد. نتايج: براساس يافته‌های حاصل از مراحل کدگذاری، ساختار آموزشی، وظايف حرفه‌ای و عوامل انگيزشی عوامل زمينه‌ای هستند که بر آموزش بالينی اثر می‌گذارند. از ديد مشارکت‌کنندگان محدود بودن زمان در اختيار برای آموزش، وظايف و مسؤوليت‌های متنوع، گسترده و با حجم بالای اعضای هيأت‌علمی، عدم تأمين مالی، نبود شأن و منزلت مناسب برای آموزش، پررنگ بودن نقش پژوهش در مقايسه با آموزش و چالش‌های نقش معلمی از مهم‌ترين عوامل زمينه‌ای هستند که آموزش بالينی را متأثر می‌سازند. نتيجه‌گيری: تغيير ساختار آموزشی به سمت ايجاد فرهنگی که به آموزش بالينی به عنوان يک خدمت بها داده شود می‌تواند بسياری از مشکلات آموزش بالينی و اعضای هيأت‌علمی را مرتفع نمايد. نتايج اين پژوهش می‌تواند مسؤولان دانشگاه‌های علوم پزشکی و اعضای هيأت‌علمی را در يافتن راه‌کارهايی برای ارتقای فرايند آموزش بالينی ياری رساند.
其他摘要：Introduction: Clinical teaching is a major part of medical education without which it is impossible to train competent physicians .With regard to the complexity of clinical teaching, current changes in medical environment and diverse roles of clinical teachers, the necessity of doing a comprehensive study on such phenomenon, was felt. This study aimed to explore effective background factors of clinical education based on clinical teachers’ experiences. Methods: This is a qualitative study with conventional content analysis. Data were collected through purposive sampling and semi-structured interviews conducted with clinical teachers, informal interviews conducted with the students, and field observations. Results: Based on the obtained results of coding steps, educational structure, professional duties and motivational elements were background factors affecting clinical teaching. Education time constraints, diverse and overloaded duties of clinical teachers, lack of financial support, lack of an appropriate position for teaching, priority of research over education and the challenges in teachers’ role are the most important factors affecting clinical teaching. Conclusions: Making a change in educational structure to have a culture that values clinical teaching and respects that as a service can solve a lot of clinical teaching and clinical teachers’ problems. The findings of the present study can help the authorities in medical universities and faculty members to take strategies to promote the quality of clinical teaching.
关键词：آموزش بالینی; اعضای هیأت‌علمی; پژوهش کیفی; عوامل زمینه‌ای آموزش بالینی
