摘要:مقدمه: مطالعات زيادی در زمينه محيط آموزش بالينی دانشجويان پزشکی و مشکلات مربوط به آن انجام شده است، اما تجربه يادگيری بالينی دانشجويان پزشکی کمتر به عنوان يک کل مورد توجه قرار گرفته است. لذا اين پژوهش با هدف جستجو، توصيف و تفسير درک دانشجويان پزشکی از يادگيری بالينی، و در نهايت، به دست آوردن بينش عميقتر در مورد تجربه يادگيری بالينی دانشجويان پزشکی انجام شد. روشها: برای هدايت اين پژوهش از رويکرد پديدارشناسی استفاده شد. بيست نفر از دانشجويان پزشکی به صورت دو گروه متمرکز تا رسيدن به اشباع مصاحبه شدند، دادههای به دست آمده از اين مصاحبهها به صورت مکتوب درآمد و با استفاده از روش ون منن مورد تجزيه و تحليل توصيفی تفسيری قرار گرفت. نتايج: يازده مضمون از يافتهها ظهور يافت که میتوانند تجربه يادگيری بالينی دانشجويان پزشکی را به تصوير کشند. اين مضامين عبارتند از: ماهيت يادگيری بالينی، متعلق به گروه پزشکی نبودن، نگرانی و اضطراب ناشی از برنامه، ارتباط بين يادگيرنده و ياددهنده، متفاوت بودن بسترها و منابع يادگيری بالينی، تبديل توانايیهای بالقوه به بالفعل، يافتن خود در محيط بالينی، جنبههای جذاب تجربه بالينی، تضاد بين کار و يادگيری، وابستگی، و آيندهنگری نداشتن يادگيری بالينی. نتيجهگيری: هر چند پديده تجربه يادگيری بالينی، يک پديده پيچيده است ولی مطالعه حاضر عناصر و اجزاء عمده آن را آشکار نمود و نشان داد که يادگيری بالينی، دانشجويان را به سمت تبديل شدن به فردی حرفهای در پزشکی سوق میدهد. به کارگيری يافتهها و انجام پژوهش در زمينه مضامين ظاهر شده به منظور بررسی ميزان مشکلات توصيه میشود.
其他摘要:Introduction: many studies have been conducted regarding the settings of clinical medical education and its problems, but clinical learning experiences of medical students are less studied as a whole.The aim of this study was to explore, describe and interpret medical students' perception about clinical learning in order to obtain a deep insight about their clinical learning experience. Methods: This study was conducted on phenomenological approach. Two focus groups of 20 students were hold. Data gathering continued until saturation. Transcriptions were analyzed using the Van Manen procedures. Results: Data were categorized into 11 themes: nature of clinical learning, not belonging to medical team, program-induced anxiety, communication between learner and teacher, variety of contexts and resources for clinical learning, putting potential abilities into action, discovery of self in clinical setting, conflict between work and learning, dependency, and lack of prospectus in clinical learning. Conclusion: Although, clinical learning is a complex phenomenon, this study discovered its main aspects and elements. Findings implied that clinical learning directs students toward medical professionalism. Application of results and conducting more research about discovered themes in order to assess problems are recommended.