摘要:مقدمه: اگرچه بخش عمده ارزشيابی دانشجويان علوم پزشکی، ارزشيابی بالينی است، اما يافتن روش مناسب که مورد رضايت دانشجويان باشد هميشه چالش برانگيز بوده است. با توجه به اجرای روش دفترچه ثبت مهارتهای بالينی در ارزشيابی بالينی دانشجويان مامايی دانشکده پرستاری و مامايی مشهد در سالهای اخير، مطالعه حاضر به منظور تعيين ميزان رضايت دانشجويان انجام شد. روشها: در اين مطالعه توصيفی مقطعی، دانشجويان مامايی واجد شرايط دانشکده پرستاری و مامايی مشهد (34 نفر) شرکت داشتند. ابزار مطالعه، پرسشنامه روا و پايا پژوهشگرساخته «سنجش رضايتمندي» مشتمل بر 23 گويه و 9 حيطه و در قالب مقياس ليکرت 5 نقطهای بود. رضايت واحدهای پژوهش از روش دفترچه ثبت مهارتهای بالينی پس از اتمام کارآموزی با پرسشنامه مذکور بررسی شد. دادهها با استفاده از آمار توصيفی و آزمونهای تی مستقل و رگرسيون خطی چندگانه و همبستگی تجزيه و تحليل شدند. نتايج: ميانگين رضايتمندی دانشجويان از «دفترچه ثبت مهارتهای باليني»، 5/15±7/62 (از صد) بود. پايينترين نمره رضايتمندی مربوط به حيطه علاقهمندی به اين روش (5/24±8/57) و بالاترين نمره مربوط به حيطه مطابقت آن با اهداف آموزشی (9/14±1/71) (از صد) بود. اکثر دانشجويان، موافق منصفانه بودن(9/55 درصد)، عينی بودن(7/64 درصد) و مطابقت آن با اهداف آموزشی(8/61 درصد) بودند و فقط 1/44 درصد به استفاده از اين روش علاقهمند بودند. درمجموع، 3/38 درصد دانشجويان از روش «دفترچه ثبت مهارتهای کارورزي» راضی، و 5/26 درصد ناراضی بودند و بقيه در طيف بين اين دو قرارداشتند. نتيجهگيری: اکثر دانشجويان از «دفترچه ثبت مهارت های باليني» رضايت داشتند، ليکن کمتر از نيمی از آنان به استفاده از آن علاقهمند بودند که شايد به علت توانايی ناکافی اين روش در سنجش و ارتقای مهارتهای بالينی از ديدگاه دانشجويان باشد. شايد با اصلاح برخی جوانب «دفترچه ثبت مهارت های باليني» و ترکيب آن با برخی روش های ديگر به منظور پوشاندن حيطههای مورد ضعف اين روش از ديدگاه دانشجويان، بتوان در جهت افزايش رضايت آنان گام برداشت.
其他摘要:Introduction: Although the majority of student assessments in medical sciences relates to their clinical competencies, adopting an assessment method which fulfills students’ satisfaction has always been a great challenge. In recent years logbooks have been used in the clinical evaluation of midwifery students in Mashhad University of Medical Sciences. So, the present study determines students' satisfaction with this approach. Methods: This descriptive, cross-sectional study was conducted on all 34 eligible midwifery students in school of nursing and midwifery of Mashhad University of Medical Sciences. Data gathering tool was a researcher–constructed questionnaire with confirmed validity and reliability. The questionnaire included 23 items covering nine domains and used Likert scale. Data were analyzed through descriptive statistical indices as well as T test, correlation and multiple regression analysis. Results: The mean score for students' satisfaction with logbook was 62.7 ±15.5 (of 100). The lowest satisfaction score was related to the domain of "interest in logbook method" (57.8 ±24.5) and the highest one was "conformity to educational goals" (71.1 ±14.9) (of 100). Most of the students agreed that logbook is fair (55.9%), objective (64.7%) and in conformity with educational goals (61.8%). However, only 44.1% of them were interested in using this method. Overall, 38.3% of the students were satisfied with logbook and 26.5% were dissatisfied and the rest were in between. Conclusion: Most of the students were satisfied with logbook, but less than half of them were interested in utilizing it. This could be due to insufficient ability of logbook in assessment and promoting of clinical skills from the students' view point. Thus, we may improve the students' satisfaction level by revising logbook and combining it with some other methods of clinical evaluation in order to cover its weak aspects according to students' views.