摘要：طب علمی‌ترين شيوه انسانيت و انسانی ترين علم است لذا حساسيت و مسؤوليت اين حرفه ايجاب می‌کند که ارتباطات حرفه‌ای درآن اهميت ويژه‌ای يابد. از جمله ارتباطاتی که بسيار مورد تأکيد است حفظ «کرامت و شان» بيمار است. شواهد نشان داده که به ندرت ميان پزشک و بيمار نزديک به مرگ ارتباط صحيحی برقرار می‌گردد و اين برقراری ارتباط همواره با کاستی‌های فراوانی همراه است. هدف اين مقاله پرداختن به حفظ کرامت در طبابت به ويژه بيماران در مرحله آخر حيات می‌باشد. ابعاد مورد توجه دراين مطالعه پس از تعريف لغوی و چيستی، کرامت انسان ازنظر قانون اساسی، حقوق بشر و حقوق بيمار، جايگاه کرامت انسان در طبابت و آموزش پزشکی و مواردی که بايد در يک ارتباط بيمار محور به منظور حفظ کرامت بيماران به ويژه در پايان حيات مورد توجه قرار گيرد شامل: حقيقت‌گويی، اطلاع رسانی صحيح به بيمار، نحوه اعلام خبر بد، حفظ حريم خصوصی، رازداری، قابل اطمينان بودن، حق انتخاب و تصميم‌گيری، برخورد با درخواست‌های درمان نابجا، اتانازی و احترام نامشروط می‌باشد.
其他摘要：Medicine is the most scientific way of humanity, and the most humanistic science. Its Professional communications are important due to its sensitivity and responsibility. One the most emphasized relation is patient’s dignity. Evidence has shown that the correct relationship rarely will establish between physician and end stage patient and this communication is always associated with many shortcomings. This study aimed to address the patient’s dignity, especially in the end stages of life. Definition and nature of dignity, human rights, patient rights, human dignity in medical practice and medical education was discussed. In addition, important issues in patient-centered communication in order to maintain patients’ dignity, especially at the end life (include: accurate information to patients, how to announce bad news, privacy, confidentiality, reliability, choice and decision-making, dealing with requests for inappropriate treatment, euthanasia and unconditional respect) was considered.
关键词：کرامت; بیمار; طبابت; پایان حیات
其他关键词：Dignity; patient; medicine; end stage patients
