摘要：مقدمه: مولتيپل اسکلروزيس از شايع‌ترين بيماری‌های مزمن سيستم عصبی مرکزی است که باعث اختلالات روانی از جمله اضطراب در بيماران می‌گردد. از آنجايی که گروه همتا بهتر می‌توانند با همتايان خود ارتباط برقرار کنند و آنها را به انتخاب رفتارهای بهداشتی مناسب تشويق کنند، اين پژوهش با هدف تعيين تأثير برنامه آموزش گروه همتا بر ميزان اضطراب بيماران مولتيپل اسکلروزيس انجام شد. روش‌ها: اين پژوهش يک مطالعه نيمه تجربی است که سال 1390 در انجمن ام اس ايران (تهران) با نمونه‌‌گيری 110 بيمار مولتيپل اسکلروزيس به صورت در دسترس و تخصيص آنها در دو گروه تجربی و شاهد (هر گروه 55 بيمار) به صورت تصادفی انجام گرديد. پس از آماده کردن گروه همتا، 6 جلسه آموزشی توسط افراد همتا برای گروه تجربی در طی 6 هفته انجام شد. جهت سنجش اضطراب از پرسشنامه DASS-21 استفاده گرديد که قبل و بعد از 4 ماه در هر دو گروه تکميل گرديد. داده‌ها با استفاده آزمون‌های آماری کای دو، تی زوجی و تی مستقل آناليز گرديدند. نتايج: آزمون تی مستقل اختلاف معناداری را بين ميانگين نمره اضطراب بيماران گروه تجربی و شاهد قبل از مطالعه نشان نداد، ليکن بعد از اجرای مداخله اختلاف معناداری بين ميانگين نمره اضطراب در دو گروه نشان داده شد (032/0p=). آزمون تی زوجی اختلاف معناداری در سطح اضطراب بيماران گروه تجربی بعد از مداخله نشان داد (002/0p=)، در حالی که همين آزمون اختلاف معناداری را در سطح اضطراب بيماران گروه شاهد نشان نداد (659/0p=). نتيجه‌گيری: اجرای برنامه آموزش گروه همتا باعث کاهش سطح اضطراب بيماران مولتيپل اسکلروزيس گرديد. لذا بهره‌‌گيری از اين برنامه آموزشی به عنوان يک روش آموزشی مؤثر، مقرون به صرفه و بدون نياز به تجهيزات ويژه توصيه می‌گردد.
其他摘要：Introduction: Multiple Sclerosis (MS) is one of the most common chronic diseases of the central nervous system which causes mental disorders including anxiety in patients. Since the peer group can better communicate with their counterparts and encourage them to choose appropriate healthy behaviors, this study was designed to examine the impact of peer educational program on anxiety of multiple sclerosis patients. Methods: This was a quasi-experimental study conducted in year 2011 in MS Society of Iran (Tehran). A convenient sample of 110 patients with MS was divided randomly into two equal groups (experimental and control). After preparing peer teachers, they held six training sessions for experimental group during six weeks. DASS-21 questionnaire was used to measure anxiety which was completed by both groups before and 4 months after the test. Data was analyzed using chi2, paired t, and independent t tests. Results: The findings of independent t test did not show any significant difference between anxiety scores of experimental and control group before intervention while a statistically significant difference was observed after intervention between the scores of two groups (p=.032). Paired t test showed a statistically significant difference in anxiety level in experimental group after intervention (p=.002), whereas the same test showed no statistically significant difference in control groups (p =.659). Conclusion: Peer group educational program reduced anxiety in patients suffering from MS. Hence the conduction of this program is recommended as an effective, affordable, and effective teaching method which did not require any special equipment.
关键词：مولتيپل اسکلروزيس; گروه همتا; اضطراب; برنامه آموزشی
