标题：تحقق اهداف آموزشی گروه ترميمی از ديدگاه فارغ‌التحصيلان دوره عمومی دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان(88-1383)
其他标题：Educational Objectives Achieved by Department of Operative Dentistry: Viewpoints of General Dentists Graduated from Hamedan Dental School (2004-2009)
摘要：مقدمه: ارتباط مؤثر پزشک با بيمار نقش به سزايی در اتخاذ تدابير درمانی اثربخش، کاهش استرس و جلب رضايت‌مندی بيماران دارد. شواهد حاکی از آن است که بسياری از پزشکان به طور مؤثری با بيمار ارتباط برقرار نمی‌کنند. از اين رو پژوهش حاضر با هدف طراحی، اجرا و ارزيابی تأثير آموزش مهارت‌های ارتباطی کارورزان پزشکی با بيماران براساس الگوی سازمان بهداشت جهانی در دانشگاه علوم پزشکی اراک در سال 1389 انجام شد. روش‌ها: اين پژوهش مداخله‌ای در سال 1389روی تمامی کارورزان پزشکی (74 کارورز) در دانشگاه علوم پزشکی اراک انجام گرديد. مهارت ارتباطی کارورزان پزشکی با بيماران بر اساس چک ليست و به روش مشاهده مستقيم، مورد ارزيابی قرار گرفت. سپس مرحله آموزش برنامه طراحی شده به روش ايفای نقش برای کارورزان در دو نوبت ارائه گرديد و مجدداً مهارت آنان بررسی شد. چک‌ليست ارزيابی بر اساس الگوی مهارت‌های ارتباطی پايه پزشک با بيمار که توسط سازمان بهداشت جهانی ارائه شده بود، طراحی گرديد. داده‌ها از طريق آزمون‌های آمار توصيفی (ميانگين و انحراف معيار) و آزمون تيمورد تجريه و تحليل قرار گرفت. نتايج: در اين پژوهش ميانگين کل نمره مهارت‌های ارتباطی کارورزان قبل از آموزش برابر 47/0±53/2 و پس از آموزش برابر با 34/0±25/3 (بر مبنای 4) بود که از نظر آماری تفاوت معناداری بين آنها وجود داشت (3/10, t= 00/0p=). ميانگين نمره مهارت ارتباط بين فردی کارورزان پزشکی با بيماران، قبل از آموزش 47/0±62/2 و بعد از آموزش 37/0±29/3 ،مهارت جمع‌آوری اطلاعات از بيماران قبل و بعد از آموزش به ترتيب 47/0±74/2 و3/0±24/3، مهارت ارائه اطلاعات به بيماران قبل و بعد از آموزش به ترتيب 39/0±42/2 و3/0±24/3، و مهارت آموزش به بيماران، قبل از آموزش52/0±33/2 و بعد از آموزش 38/0±15/3 ارزيابی شد که بيانگر اختلاف معنادار قبل و بعد از آموزش مهارت‌ها بود (00/0 p=t=). در اين پژوهش ارتباط معناداری بين اين چهار نوع مهارت ارتباطی کارورزان مورد ارزيابی با جنسيت آنان مشاهده نشد (00/0(p=). نتيجه‌گيری: ميانگين نمره کل مهارت ارتباطی کارورزان پس از آموزش ارتقای قابل توجهی يافت. با توجه به نقش مهم مهارت‌های ارتباطی کارورزان با بيماران، بر لزوم تدوين برنامه آموزشی مهارت‌های ارتباطی پزشک با بيمار در کوريکولوم دانشجويان رشته پزشکی تأکيد می‌شود و استفاده از تکنيک‌های اثربخش در ارتقای سطح آموزش اين نوع مهارت‌ها ضروری شناخته می‌شود.
其他摘要：Introduction: The effective relationship of physicians with patients has a significant role in effective treatment, reduces stress and establishes satisfaction in the patient. It was shown that many doctors fail to communicate with patients effectively. The aim of present research was designing, implementing, and evaluating the effect of training on improving the communication skills with patients in medical interns of Arak University of Medical Sciences based on the WHO pattern . Methods: This interventional research was done on 74 interns of Arak University of Medical Sciences in 2010. Communication skills of the subjects were directly observed and documented through using a checklist prepared according to basic communication skills developed by WHO. Validity and reliability of the checklist were confirmed. Then through role –playing, the subjects learned how to communicate effectively with patients. After training, their communication skills were checked again.. The data were analyzed using descriptive statistics and t test. Results:. The average score on communication skills before training and after it were 2.53±.47 and 3.25± .34 respectively, which showed a significant difference (P=0.00, t=10.3). The average scores on interpersonal communication skills & skill of obtaining information from & giving information to patients before and after education were 2.62± 0.47& 3.29± 0.37,2.74±0.47 & 3.24±0.3, and 2.42±0.39 & 3.24± 0.3 respectively . The average score on presenting information before and after training were 2.24±0.39 and 3.24 ± 0.3 and on educating patients 2.33 ± 0.52 3.15 ± 0.38, which indicated a significant difference between the scores before and after training(, p = 0/00).There was no significant difference between the scores of males and females(, p = 0/00). Conclusion: Interns’ scores were improved by training, significantly. It is recommended the medical curriculum be revised and some theoretical and practical courses relevant to communication skills accompanied by applying effective methods in teaching communication skills be planned for.
关键词：ارزیابی; مهارت‌های ارتباطی; سازمان بهداشت جهانی; پزشک با بیمار; کارورزان پزشکی
其他关键词：Assessment; Communication Skills; WHO; Doctor & Patient; Interns.
