摘要:مقدمه: ارتباط مؤثر بين استاد و دانشجو در افزايش اثر بخشی فرايند آموزش و يادگيری نقش اساسی دارد. هدف از اين مطالعه شناسايی عوامل مؤثر در بر قراری ارتباط بين دانشجويان و اساتيد از ديدگاه دانشجويان دانشگاه علوم پزشکی بيرجند بود. روشها: در اين مطالعه توصيفی مقطعی، دانشجويان دانشگاه علوم پزشکی بيرجند شرکت کردند. پرسشنامه پژوهشگر ساخته براساس بررسی متون و مشورت با چند نفر از افراد خبره، در سه حيطه فردی، حرفهای و علمی تدوين گرديد و پس از تأييد اعتبار محتوايی و پايايی، با مراجعه حضوری، به دانشجويان تحويل داده شد و پس از تکميل جمعآوری گرديد. 323 پرسشنامه با استفاده از آمار توصيفی و آزمونهای تحليلی آزمون t مستقل و آناليز واريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: ميانگين نمرات مربوط به سه حيطه فردی، حرفهای و علمی استاد به ترتيب 52/0±35/4، 56/0±27/4 و11/1±05/4 (از حداکثر 5 نمره) بود. در مجموع عوامل احترام به دانشجويان، تسلط بر مطالب علمی، به روز بودن استاد، رعايت عدالت در برخورد با دانشجويان، و مسؤوليت پذيری بيشترين تأثير؛ و سن، جنس، سابقه فعاليتهای پژوهشی استاد و استفاده به موقع از ابزارهای تشويقی کمترين تأثير را در روابط بين استاد و دانشجو داشتند. نتيجهگيری: نتايج مطالعه نشان داد که شخصيت و جنبههای اخلاقی استاد، در کنار دانستههای علمی و نحوه تدريس وی، میتواند در بهبود روابط بين استاد و دانشجو و در نتيجه افزايش و بهبود فرايند ياددهی و يادگيری مؤثر باشد.
其他摘要:Introduction: Effective communication between teachers and students plays a significant role in the efficacy of teaching-learning process. This study aimed to identify the influencing factors in teacher-student communication from the viewpoints of students of Birjand University of Medical Sciences. Methods: This cross-sectional descriptive study was performed on students of Birjand University of Medical Sciences (BUMS). Relying on literature review and consult with experts, a researcher-made questionnaire was developed including three domains of teachers’ personal, professional, and scientific characteristics. After confirming content validity and reliability, questionnaires were delivered in person and then collected after completion. Data derived from 323 questionnaires was analyzed through descriptive statistics and using independent T and ANOVA. Results: Mean scores of three areas of personal, professional, and scientific characteristics of professors were respectively 4.35±.52, 4.27±.56 and 4.05±1.11 (out of 5). According to the students, being respectful to students, mastery on academic subjects, being up-to-date, equality in dealing with students, and accountability were regarded as the most effective factors in communication between teachers and students. This is while professor’s gender, age, history of research activities, and sensible use of encouraging tools were the least important factors in this relationship known by students. Conclusion: The results suggest that the character and ethical aspects of teachers as well as their scientific knowledge and teaching approach could enhance the relationship between teachers and students, thereby improve the teaching and learning process.