摘要：مقدمه: ارزشيابی بالينی در آموزش پرستاری به جهت تنوع اهداف و پيچيدگی عملکرد بالينی از اهميت ويژه‌ای برخوردار است. رويکرد برنامه‌ای در ارزشيابی اين فرصت را می‌دهد تا طرح ارزشيابی، چند بعدی و همه جانبه باشد. از آنجا که نظرات استفاده‌کنندگان از يک برنامه در ميزان کاربرد و اثربخشی آن تأثير دارد هدف اين مطالعه بررسی ديدگاه دانشجويان پرستاری و اساتيد از به کارگيری رويکرد برنامه‌ای در ارزشيابی بود. روش‌ها: اين مطالعه توصيفی تحليلی بر نمونه تمام شماری شامل 38 دانشجوی پرستاری و 8 استاد در واحد کارورزی مراقبتهای ويژه انجام شد. ارزشيابی بالينی دانشجويان با رويکرد برنامه‌ای طراحی و به مدت يک ترم تحصيلی اجرا شد. سپس به منظور بررسی ديدگاه اساتيد و دانشجويان و تعيين نقاط قوت و ضعف اين روش ارزشيابی، از کليه نمونه‌ها با پرسشنامه نظرسنجی شد. ميزان رضايت افراد نيز با مقياس بصری 10-0 مورد ارزيابی قرار گرفت. در پايان داده‌ها با استفاده از آمار توصيفی و آزمون های تی و تی زوج مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: ميانگين نمره رضايت اساتيد و دانشجويان از روش ارزشيابی با رويکرد برنامه‌ای به ترتيب 82/1±70/8 و 50/1±66/7 بود. در مجموع 5/87 درصد اساتيد و 3/97 درصد دانشجويان با استفاده از اين روش ارزشيابی برای سنجش عملکرد بالينی دانشجويان موافق بودند. نقاط قوت اين روش از نظر دو گروه عبارت بودند از: عينی بودن، پرهيز از سوگرايی، ارائه بازخورد، پوشش دقيق اهداف يادگيری و اختصاصی شدن ارزشيابی. 5/87 درصد اساتيد و 47/89 درصد دانشجويان معتقد بودند ارزشيابی با رويکرد برنامه‌ای روی فرايند يادگيری تأثير آموزشی مثبت داشته است. نتيجه‌گيری: نتايج اين مطالعه نشان داد ارزشيابی بالينی با رويکرد برنامه‌ای به جهت عينی بودن، ارائه بازخورد، اختصاصی بودن، پوشش کامل اهداف يادگيری و تأثير آموزشی مثبت، مورد پذيرش و رضايت اکثريت اساتيد و دانشجويان پرستاری قرار دارد. لذا می‌توان استفاده از آن را در بعد وسيع و در ساير واحدهای کارورزی مورد توجه قرار داد.
其他摘要：Introduction: Clinical assessment in nursing education is essential because of variety of objectives and complexity of clinical performance. Programmatic approach is an opportunity for comprehensive and multidimensional assessment. Opinions of stakeholders have an effect on application and effectiveness of a program. Thus, the aim of this study was evaluation of nursing students’ and faculties’ viewpoints about using programmatic approach in assessment. Methods: In this descriptive-analytic study, a census sample of 38 internship nursing students and 8 faculties in critical care rotation have participated. Clinical assessment of students was designed based on a programmatic approach and applied for one educational semester. Then, the viewpoints of faculties and students about this assessment method and its strengths and weaknesses were collected by a questionnaire. A visual analog scale in 0-10 measure was used to evaluate satisfaction of subjects. The data were analyzed using descriptive indices and t (paired and independent) tests. Results: The mean score of faculties and students’ satisfaction with programmatic assessment was 8.70±1.82 and 7.66±1.50, respectively. Totally, 87.5% of faculties and 97.3% of students were agreed with this method for students’ clinical performance assessment. According to attitudes of both groups, the strengths of this method were objectivity, impartiality, feedback provision, accurate coverage of educational objectives and specificity. 87.5% of faculties and 89.47% of students believed programmatic approach in assessment has a positive educational impact. Conclusion: The findings showed the majority of nursing students and faculties are satisfied with clinical assessment using programmatic approach and that is acceptable because of its objectivity, feedback provision, specificity, complete coverage of educational objectives and positive educational impact. Therefore, extensive application of this method in other clinical settings can be considered.
