摘要：مقدمه: تأکيد بر يادگيری فعال در آموزش، موجب توسعه راه‌کارهای جديد آموزشی در تدريس دروس نظری و بالينی علوم پزشکی شده است. درگير شدن فعال فراگير در روند ياددهي–يادگيری منجر به ارتقای فرآيند يادگيری می‌شود. هدف از مطالعه حاضر مقايسه تأثير دو روش سخنرانی و پازل بر ميزان يادگيری درس فوريت‌های پزشکی دانشجويان رشته هوشبری و بررسی ديدگاه آنها نسبت به اين دو روش تدريس است. روش‌ها: در اين مطالعه نيمه تجربی، با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون، 60 نفر از دانشجويان رشته هوشبری که درس فوريت‌های پزشکی را در دانشکده پيراپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد اخذ نموده بودند، شرکت کردند. با نمونه‌گيری سرشماری، دانشجويان به طور غير تصادفی به دو گروه 30 نفری تقسيم شدند. در يک گروه، آموزش به روش سخنرانی و در گروه ديگر به روش پازل صورت گرفت. در هر جلسه ابتدا يک پيش‌آزمون برگزار گرديد. پس از تدريس، پس‌آزمون در مورد مباحث ارائه شده همان جلسه اجرا شد. در انتهای دوره، پرسشنامه‌های پژوهشگر ساخته‌ی روا و پايا، به منظور بررسی ديدگاه دانشجويان در خصوص شيوه تدريس هر گروه تکميل گرديد. داده‌ها با استفاده از شاخصهای فراوانی و ميانگين، و آزمون‌های تی زوج، تی مستقل و کای دو، تجزيه و تحليل شد. نتايج: ميانگين نمرات درس فوريت‌های پزشکی قبل از تدريس در گروه پازل 35/1±1/4 و در گروه سخنرانی 25/1±4/4 بود که از نظر آماری تفاوت معناداری نداشت. ميانگين نمرات گروه سخنرانی و پازل پس از تدريس به ترتيب برابر با 47/1±7 و 1/1±5/8 بود که از نظر آماری تفاوت معناداری داشت. نظرسنجی از دانشجويان در مورد شيوه تدريس، بيانگر ديدگاه مثبت دانشجويان در مورد تأثير روش تدريس پازل بر مشارکت دانشجويان در کلاس، ايجاد علاقه و انگيزه در مورد مبحث کلاس، ايجاد ارتباط مؤثر با همکلاسی و يادگيری عميق بود. نتيجه‌گيری: با توجه به تأثير مطلوب روش تدريس پازل بر ميزان يادگيری و رضايت‌مندی دانشجويان، پيشنهاد می‌شود اين روش به ويژه در تدريس دروس علوم پزشکی استفاده شود.
其他摘要：Introduction: Emphasis on active learning in training leads to the development of new educational strategies for teaching theoretical and clinical courses in medical sciences. Active involvement in the teaching-learning process improves learning. The purpose of the present study is to compare two methods of lecturing and puzzle in Medical Emergency Course, regarding students’ learning & viewpoints. Methods: In this quasi-experimental study with pre-and post-test design, 60 Anesthesiology students enrolled in medical emergency course in Paramedics College of Mashhad Islamic Azad University, participated. By census sampling, students were non-randomly assigned to two groups of 30. In one, participants were trained through lecturing and in the other through puzzle. Each session began with a pre-test, and after teaching, post-test was taken. At the end of the program, students’ viewpoints on the teaching method were surveyed using a researcher-made questionnaire. Data were analyzed by SPSS using statistical tests of paired t-test, independent t-test, and chi square. Results: Mean of student pre-test scores (out of 10) in the puzzle group was 4.1±1.35 & in the lecture group was 4.4±1.25, which were not significantly different. Mean of students’ post-test scores in the puzzle & lecture groups were 7±1.47 & 8.5±1.1 respectively, which were significantly different. In the puzzle group, learning improved more than the lecture group. Also the survey showed more satisfaction in the puzzle group, according to more student participation, motivating them about lesson topics, fostering effective peer relationships, and deep learning. Conclusion: Considering the favorable effects of the puzzle method on learning and satisfaction of students, it is suggested that this teaching method be applied for teaching courses of medical sciences.
