摘要：مقدمه: دانشجويان علوم پزشکی به عنوان اعضای اصلی کادر درمان در آينده، نيازمند کسب مهارت‌های ارتباطی به منظور برقراری ارتباط مؤثر و هدف‌مند با بيمار می‌باشند. هدف از پژوهش حاضر تعيين سطح مهارت‌های ارتباط بين فردی دانشجويان دانشکده پيراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می‌باشد. روش‌ها: در اين پژوهش توصيفی- تحليلی و مقطعی، تعداد 212 نفر از دانشجويان دانشکده پيراپزشکی با روش نمونه‌گيری تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه استاندارد آزمون مهارت‌های ارتباطی بين فردی (Interpersonal Communication Skills Test) بود که دارای 34 سؤال پنج گزينه‌ای با دامنه نمره 34 تا170 می‌باشد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری t و ANOVA صورت گرفت. نتايج: در مجموع 170 پرسشنامه تکميل و تحليل شد. 6/67% نمونه‌ها دانشجوی دختر بودند. ميانگين نمره سطح مهارت‌های ارتباطی دانشجويان مورد مطالعه 91/9 82/99 بود که ارتباط معناداری با سال تحصيلی دانشجويان داشت (009/0=p، 980/3F=). ميانگين نمره دانشجويان پسر و دختر به ترتيب 16/944/100 و 28/1053/99 بود که آزمون t اختلاف معناداری را بين آنها نشان نداد (58/0=P). نتيجه‌گيری: سال‌های سپری شده تحصيلی از عوامل مهم مؤثر بر سطح مهارت‌های ارتباطی بين فردی دانشجويان دانشکده پيراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می‌باشد. به نظر می‌رسد که تجربه‌ی آموزشی دانشجويان، عملکرد آنان را در برقراری ارتباط بهبود می‌دهد.
其他摘要：Introduction: As the future members of treatment team, students of medical sciences need to acquire communication skills in order to shape an effective and determined relationship with patients. The aim of this study is to assess the level of interpersonal communication skills among students of Allied Medical School of Tehran University of Medical Sciences. Methods: In this analytical descriptive cross-sectional study, 212 students of school of allied health sciences were selected through randomized sampling method. Data gathering tool was a standardized questionnaire named Interpersonal Communication Skills Standards Test containing 34 items having 5 points scale and its score ranged 34 -170. Data was analyzed by statistical tests of t and ANOVA. Results: 170 questionnaires completed. 67.6% of participants were female. Mean score of students’ communication skills level was 99.829.91 which showed a significant relationship with years of study (P=0.009, F=3.980). The mean score for male and female students were 100.449.16 and 99.5310.28 respectively; t test showed no significant differences between these mean scores (P= 0.58). Conclusion: Duration of education is an important factor on the level of interpersonal communication skills in students of Allied Health Sciences in Tehran University of Medical Sciences. It seems that educational experience of students improves their communication performance
关键词：مهارت‌هاي ارتباطي بين فردي; دانشجويان; دانشگاه علوم پزشكي تهران
其他关键词：Interpersonal Communication Skills; Students; Tehran University of Medical Sciences.
