摘要：مقدمه: آموزش خودمديريتی از اجزای کليدی مراقبت ديابت است. از طرفی ميزان بالای عدم پذيرش يا پای‌بندی بيماران به رژيم درمانی بيانگر آن است که آموزش به بيمار برای دستيابی به خودمديريتی با کاستی‌هايی روبرو است. هدف مطالعه حاضر کمک به شناخت موانع اثربخشی آموزش خودمديريتی ديابت می‌باشد. روش‌ها: برای دستيابی به هدف مطالعه، از روش مرور سنتی بر مطالعات انجام شده بين سال‌هاي2010-1990 در زمينه موانع دستيابی به خودمديريتی و کنترل ديابت از طريق جستجو در بانک‌های اطلاعاتی داخلی و بين‌المللی استفاده شده است. نتايج: موانع اثربخشی آموزش خودمديريتی ديابت، در دو دسته موانع مربوط به بيمار و موانع مرتبط با مراقبت‌کننده قرار گرفت. شايع‌ترين موانع مربوط به بيمار، مواردی از قبيل موانع دموگرافيک، ،مشکلات مالی، جدی نگرفتن بيماری، مشکلات روحی روانی، و کمبود دانش بود. ارتباط بيمار و مراقبت‌کننده، دانش ناکافی و حجم بالای کاری موانع مربوط به مراقبت‌کننده را تشکيل دادند. نتيجه‌گيری: حاصل اين مرور معرفی عوامل متعدد و متنوعی است که قادرند اثربخشی آموزش خودمديريتی ديابت را با چالشی جدی برای بيمار و مراقبت‌کننده مواجه نمايند. شناخت و درک اين موانع و تلاش در جهت غلبه برآنها، به توانمندسازی بيمار برای دستيابی به خودمديريتی کمک زيادی می‌نمايد.
其他摘要：Introduction: Self-management education is the key component of diabetes care. Furthermore, high levels of patient non-compliance or non-adherence to the treatment regimen suggest that patient education for self-management is faced with some shortcomings. This study aimed to identify barriers to effective diabetes self-management education. Methods: This is a traditional review of published studies during 1990-2010 on barriers to diabetes self-management and control. Electronic search through Iranian and international databases was done. Results: Barriers to effective diabetes self-management education were put in two main categories including patient-related barriers and caregiver-related barriers. The most common patient-related barriers are demographic barriers (such as age, sex, education, and health literacy), financial problems, lack of attention to the disease, psychological problems, and insufficient knowledge. Patient-caregiver relationship, inadequate knowledge, and high workload were caregiver-related barriers. Conclusion: The results of this review introduced a variety of factors that can affect the effectiveness of diabetes self-management education. Patients and caregivers are facing serious challenges due to these barriers. Understanding and attemping to overcome these barriers may help us to empower patients to achieve self-management.
