标题：راه‌کارهای مؤثر در بين‌المللی شدن برنامه‌های درسی حوزه پزشکی: ديدگاه اعضای هيأت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهيد بهشتی
其他标题：Effective Ways in Internationalizing the Curricula of Medical Sciences: Viewpoints of Faculty Members in Shahid Beheshti University of Medical Sciences
摘要：مقدمه: بين‌المللی شدن برنامه‌های درسی با هدف کسب وجهه بين‌المللی برای برنامه‌های درسی دانشگاهی شکل گرفته و امروزه به دغدغه‌ای مهم برای دانشگاه‌های برتر جهان تبديل شده است. هدف اصلی اين پژوهش، تعيين راه‌کارهای مؤثر در بين‌المللی شدن برنامه‌های درسی حوزه پزشکی از ديدگاه اعضای هيأت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهيد بهشتی است. روش‌ها: اين پژوهش توصيفی-پيمايشی در سال تحصيلی 91-1390 انجام شده است. جامعه آماری شامل 423 نفر از اعضای هيأت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهيد بهشتی است که 118 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق‌ساخته روا و پايا مبتنی بر طيف پنج درجه‌ای ليکرت بوده که در هفت حيطه طراحی شده است. داده‌ها در دو سطح آمار توصيفی (ميانگين و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تی تک نمونه‌ای، تی نمونه‌های مستقل، تحليل واريانس يک راهه و آزمون تعقيبی شفه) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: نمره به دست آمده برای همه راه‌کارهای پيشنهادی جهت بين‌المللی شدن برنامه‌های درسی حوزه پزشکی در سطح (05/0> p) بيش از ميانگين نظری پرسشنامه(3m=) بود. بيشترين ميانگين به راه‌کار محتوايی/آموزشی (86/3±590/0) و کمترين ميانگين به راه‌کار ساختاری/دانشگاهی (34/3±658/0) اختصاص داشت. متغيرهای تعديل‌کننده جنسيت و مرتبه دانشگاهی، در نمره راه‌کارها تفاوت معناداری در سطح (05/0>P) ايجاد نمی کردند. نتيجه‌گيری: به نظر می‌رسد که راه‌کارهای پيشنهاد شده در حيطه‌های محتوايی/آموزشی، انگيزشی/انسانی، ساختاری/دانشگاهی، اطلاع‌رسانی/ارتباطی، فرهنگی/اجتماعی، سياسی/ديپلماتيک و تجهيزاتی/تکنولوژيک برای بين‌المللی شدن برنامه‌های درسی حوزه پزشکی قابل قبول است.
其他摘要：Introduction: Becoming a concern for top universities worldwide, internationalizing the curricula is aimed to provide an international sight for academic curricula of the disciplines in universities nowadays. The purpose of this study is to investigate effective ways of internationalizing the curricula of medical sciences disciplines from the faculty’s viewpoint in Shahid Beheshti University of Medical Sciences. Methods: This descriptive survey study was performed during 2011-2012 academic years. The statistical population included 423 faculty members of Shahid Beheshti University of Medical Sciences. 118 members were selected as the research sample. The research instrument was a questionnaire developed by the researcher using 5-point Likert Scale which covered seven areas. Also its validity and reliability was confirmed. Collected data was analyzed by descriptive statistics (mean and standard deviation) and inferential statistics (one-sample t-test, independent t-test, ANOVA and Scheffe’s test). Results: The score attained for all represented solutions for internationalization of medical curricula was significantly (P≤0.05)more than the scale’s mean (m=3). Content/educational strategies (3.86±0.59) had the highest mean and structural/academic strategies had the lowest mean (3.34±0.66). There is no significant difference (P≤0.05) in terms of sex and academic variables. Conclusion: It seems that it is effective to use different solutions including content/educational, motivation/humanistic, structural/academic, informative/communicative, cultural/social, political/diplomatic, and technological/equipment ones in internationalizing medical curricula.
关键词：بین‌المللی شدن; برنامه‌های درسی; جهانی شدن; سیاست آموزشی
