摘要：مقدمه: از آنجا که کاربرد تکنولوژی در آموزش، نقش کليدی در افزايش کيفيت آموزش ايفا می‌کند، بر يافتن روش‌های آموزشی برتر و بهبود تجهيزات و مواد آموزشی تاکيد می شود. مطالعه حاضر با هدف مقايسه دو روش آموزشی نمايش توسط مدرس و نمايش فيلم بر ميزان يادگيری مهارت‌های عملی دانشجويان پرستاری انجام شده است. روش‌ها: اين پژوهش يک مطالعه نيمه تجربی است که بر روی 48 نفر از دانشجويان ترم يک پرستاری (ورودی نيمسال اول و دوم 90-1389) دانشکده پرستاری و مامايی مشهد انجام شد که به روش سرشماری انتخاب شدند. دانشجويان نيمسال اول به صورت غير تصادفی در گروه نمايش تحت نظر مدرس، و دانشجويان نيمسال دوم در گروه نمايش از طريق فيلم قرار داده شدند. يادگيری دانشجويان از طريق پرسشنامه و چک‌ليست پژوهشگر ساخته و در طی آزمون OSCE ارزيابی شد. جهت مقايسه ميزان يادگيری در دو گروه از آزمون تی مستقل و من ويتنی استفاده شد. نتايج: ميانگين نمرات گذاشتن و خارج کردن سوند معده، پوشيدن و خارج کردن دستکش به روش غير جراحی در گروه نمايش با مربی از گروه نمايش با فيلم بيش‌تر بود (02/0p<). اما در مورد مهارت شستشوی دست‌ها به روش غير جراحی نتايج نمرات در دو گروه تفاوت معنادار نداشت (077/0p=). نتيجه‌گيری: با توجه به اين که يادگيری در روش فيلم کم‌تر از نمايش بود، لذا اين پژوهش نيز تأييدی بر اولويت استفاده از مدرس برای آموزش مهارت‌ها است. البته بر اساس يافته‌ها، در مواردی که امکان اجرای نمايش توسط مدرس به دليل کمبود مدرس و يا تجهيزات امکان‌پذير نباشد، می‌توان از روش نمايش فيلم به عنوان روش جايگزين و همچنين به عنوان روش تکميلی برای ارتقای يادگيری دانشجويان و رسيدن آنها به سطح تسلط استفاده کرد.
其他摘要：Introduction: Since technology has an important role in the improvement of educational quality, finding better methods of teaching and learning and improving equipment and teaching materials is emphasized. Regarding this, two educational methods- presentation by the instructor and video presentation, were offered and their effectiveness on nursing students’ learning skills was compared. Methods: This quasi-experimental study was carried on 48 nursing students of Mashhad nursing and midwifery school. One group received training through video film and the other were taught by instructor demonstration. Both had opportunity for practical exercise. The students’ learning was assessed via questionnaires and checklists in OSCE. To compare the scores of the two groups, the independent T-test and Mann Whitney U test were used. Results: The results indicated that the average grade for insertion and remove of NG tube, putting on and taking off the gloves in a non-surgical way in the instructor-led demonstration group was more than the video-presentation group (p<0.020). But in the case of hand scrub in a non-surgical way, the results did not indicate a significant difference (p<0.077). Conclusion: Video presentation showed to be less effective. This research confirms the superiority of instructor-led training for practical skills. Of course, in cases where live presentation- due to lack of instructors or equipment- is not possible, video-presentation as an alternative or as a complementary method could be used.
