摘要：مقدمه: هوش هيجانی را می‌توان يکی از عوامل تأثيرگذار در ابعاد مختلف زندگی افراد دانست که باعث درک احساسات خود برای تصميم‌گيری مناسب می‌شود و زمينه موفقيت فرد را در آينده فراهم می‌کند. با توجه به اين که نقش هوش هيجانی در پيشرفت تحصيلی در مطالعات مختلف مورد مناقشه است، اين مطالعه به منظور بررسی ارتباط هوش هيجانی با پيشرفت تحصيلی و برخی از ويژگی‌های دانشجويان دانشگاه علوم پزشکی کاشان درسال1391 انجام شد. روش‌ها: اين پژوهش از نوع توصيفی مقطعی است که بر روی 180 نفر از دانشجويان دانشگاه علوم پزشکی کاشان انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه دو بخشی بود که بخش اول آن اطلاعات دموگرافيک و بخش دوم نسخه فارسی پرسشنامه هوش هيجانی سيبريا(شرينگ) بود. برای تجزيه و تحليل داده‌ها از آمار توصيفی و آزمونهای آناليز واريانس، تی تست و ضريب همبستگی پيرسون استفاده شد. نتايج: ميانگين نمره هوش هيجانی در واحد‌های پژوهش 32/16±27/98 بود. بين هوش هيجانی و پيشرفت تحصيلی ارتباط معناداری يافت نشد. همچنين، ميانگين نمره هوش هيجانی دانشجويان دختر (19/14±90/95) و پسر (10/18±81/100) تفاوت معناداری نداشت (07/0P=). ا همچنين، ميانگين نمره هوش هيجانی در دانشجويان پرستاری و مامايی (99/13±68/99) بيش‌تر از ميانگين نمره ساير گروه‌ها بود، اگرچه اين تفاوت معنادار نبود (529/0=p). نتيجه‌گيری: دانشجويان مورد پژوهش، در حدود 59% از نمره هوش هيجانی را کسب نمودند. با وجود اين، ارتباط معناداری بين نمره هوش هيجانی و پيشرفت تحصيلی مشاهده نشد. شايد اين امر به دليل ماهيت آزمونهای پيشرفت تحصيلی و وابستگی بيش‌تر نتايج اين آزمون‌ها با عملکردهای شناختی و به‌خصوص ظرفيت‌های حافظه و يادگيری شخصی است، درحالی که هوش هيجانی بيش‌تر با موفقيت فرد در روابط بين فردی ارتباط دارد. البته در هر حال، آشنايی دانشجويان با مفاهيمی مثل هوش هيجانی می‌تواند باعث سازگاری بهتر آنها با محيط شود. لذا توصيه می‌شود به آموزش هوش هيجانی توجه شود.
其他摘要：Introduction: Emotional intelligence can be considered as one of the leading factors influencing different aspects of life. It leads individuals to percept their feelings for appropriate decision making and fields for future accomplishments. Considering inconsistencies on the role of emotional intelligence in academic achievement in different studies, this study aimed to investigate the association of emotional intelligence with academic achievement and some characteristics of students in Kashan University of Medical Sciences. Methods: This descriptive cross-sectional study was conducted on 180 students of Kashan University of Medical Sciences. Data was collected through a two-part questionnaire including demographic data for the first part and Farsi version of Cyberia-Shrink emotional intelligence survey for the second part. Data was analyzed using descriptive statistics, ANOVA, t-test, and Pearson correlation coefficient. Results: No significant correlation was found between emotional intelligence (mean score= 98.27±16.32) and academic achievement. Moreover, no significant difference was observed between female students’ emotional intelligence mean score (95.90±14.19) and that of males (100.81±18.10) (p=0.07). Although no significant relationship was observed between field of study and emotional intelligence, mean score was higher but not significant (p=0.529) among nursing and midwifery students (99.68±13.99) compared to other groups. Conclusion: Students under investigation obtained almost 59% of the attainable score for emotional intelligence. However, no significant correlation was observed between emotional intelligence score and academic achievement. This could be due to the characteristics of the current academic achievement tests and dependence of these tests on cognitive performance specially memory and learning capacities. This is while emotional intelligence is more related to individual’s success in interpersonal communications. In spite of all these, students’ familiarity with emotional intelligence could lead to their compatibility with setting. Therefore it is recommended to pay attention to emotional intelligence.
关键词：پیشرفت تحصیلی; هوش هيجاني; دانشجویان پرستاری; دانشجویان علوم پزشکی
其他关键词：Academic Achievement; Emotional Intelligence; Nursing Students; Medical Science Students.
