摘要：مقدمه: عوامل محيطی، ويژگی‌های انگيزشی و راهبردهای شناختی در عملکرد تحصيلی دانشجويان نقش بسزايی دارند. هدف اساسی اين مطالعه بررسی نقش جهت‌گيری‌های اهداف پيشرفت و خودتنظيم‌گری با عملکرد تحصيلی دانشجويان دختر و پسر بود. روش‌ها: اين مطالعه بر مبنای مفروضه‌های تحقيقات همبستگی انجام شد. نمونه مشتمل بر280 دانشجوی پرستاری و مامايی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد در سال تحصيلی 91-90 بود که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. متغيرهای پيش‌بين عبارت بودند از جهت‌گيری اهداف پيشرفت و راهبردهای خودتنظيم‌گری و عملکرد تحصيلی متغير ملاک بود. ابزارهای اندازه‌گيری شامل چک‌ليست جمعيت‌شناختی، پرسشنامه‌های جهت‌گيری اهداف پيشرفت، راهبردهای خودتنظيم‌گری و معدل عملکرد تحصيلی دانشجويان بودند. نتايج: ماتريس همبستگی متغيرهای پژوهش نشان داد بالاترين ميزان همبستگی به ترتيب ميان متغيرهای خودتنظيم‌گری با عملکرد تحصيلی و جهت‌گيری تسلطی با جهت‌گيری عملکرد- گرايش؛ خودتنظيم‌گری با جهت‌گيری عملکرد-گرايش است. نمودار مسيرها نشان داد که خودتنظيم‌گری روی عملکرد تحصيلی اثر مستقيم مثبت و معنادار دارد و اثر مستقيم جهت‌گيری عملکرد-گرايش روی عملکرد تحصيلی منفی و معنادار بود. سرانجام، اثر جهت‌گيری تسلطی بر روی عملکرد تحصيلی مثبت و معناداری بود. نتيجه‌گيری: طبق يافته‌ها، خودتنظيم‌گری نقش واسطه‌گری معناداری بين عامل‌های انگيزشی و عملکرد تحصيلی دانشجويان پرستاری و مامايی ايفا می‌نمايد. بين جهت‌گيری عملکرد- گرايش و جهت‌گيری تسلطی با خودتنظيم‌گری رابطه‌ای مستقيم و معنادار برقرار است.
其他摘要：Introduction: Environmental factors, motivational characteristics, and cognitive strategies play an important role in students’ academic performance. The main objective of this study was to investigate the role of achievement goals orientation and self-regulation in predicting academic performance among male and female college students. Methods: This study was conducted based on assumptions of correlational studies. Sample included 280 students of nursing and midwifery randomly selected from Mahabad Islamic Azad University during 2011-2012 academic years. Predicting variables were achievement goals orientation as well as self-regulation strategies, and academic performance was criterion variable. Measurement tools included a demographic checklist, achievement goals and self-regulation strategies questionnaires and grade point average of students’ academic performance. Results: Correlation matrix showed that the highest correlation was observable respectively between variables of self-regulation and academic performance, mastery goal orientation and performance - approach goals, and finally self-regulation with performance-approach goals. Path analysis showed that self-regulation has positive and significant direct effect on students, and the performance - approach goals has negative and significant direct effect on academic performance. Finally, the effect of mastery orientation was positive and significant on academic performance. Conclusion: According to the findings, self-regulation makes a significant mediate role between motivational factors and academic performance for nursing and midwifery students. There was a significant directional association between performance-trend orientation and dominance orientation with self-regulation.
