摘要：مقدمه: نقش يادگيری از طريق تلفن همراه در آموزش، سيار بودن و راحتی استفاده از آن است. اين يادگيری سبب بالا رفتن رضايت يادگيرنده، تشويق يادگيرنده، غنی‌سازی تعامل و داشتن فعاليت‌های ارتباطی مؤثر در يادگيرنده می‌شود، از اين رو اين مطالعه با هدف بررسی خودنظم‌دهی فراشناختی و نگرش دانشجويان با روش يادگيری از طريق تلفن همراه در دانشجويان پيراپزشکی (رشته اتاق عمل) دانشگاه علوم پزشکی بيرجند انجام شد. روش‌ها: اين پژوهش از نوع شبه تجربی است، جامعه پژوهش را دانشجويان رشته اتاق عمل دانشکده‌های اقماری بيرجند (فردوس و قائن) تشکيل داد. افراد نمونه شامل کل جامعه پژوهش(43نفر)بود.کتاب الکترونيکی درس ميکروب‌شناسی بر روی تلفن‌های همراه دانشجويان گروه آزمايش (22 نفر) نصب گرديد و در طول ترم علاوه بر آموزش چهره به چهره، محتوای يادگيری به شکل مذکور و نيز از طريق پيامک توسط آنان مورد استفاده قرار گرفت. گروه کنترل صرفاً با روش معمول چهره به چهره آموزش ديدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه خودنظم‌دهی فراشناختی پينتريچ و پرسشنامه نگرش دانشجويان به تلفن همراه بود. پينتريچ، روايی و پايايی بالايی برای پرسشنامه فوق ذکر کرده و در مطالعات داخل نيزروايی و پايايی آن تاييد شده است. برای سنجش نگرش، از پرسشنامه 12 گويه‌ای در زمينه نگرش به يادگيری از طريق تلفن همراه استفاده شدکه روايی آن با روش تحليل عاملی و پايايی با آلفای کرونباخ 9/0 تاييد شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با ا ستفاده از آمار توصيفی و استنباطی انجام گرديد. نتايج: نتايج پژوهش نشان داد که استفاده از تلفن همراه تأثير معناداری (0005/0p<) بر خودنظم‌دهی فراشناختی و نگرش دانشجويان نسبت به يادگيری از طريق تلفن همراه داشته است. نتيجه‌گيری: آموزش از طريق تلفن همراه تأثير مثبتی بر خودنظم‌دهی فراشناختی و نگرش دانشجويان داشته ؛ بنابراين پيشنهاد می‌شود برنامه‌ريزان درسی به طراحی و به کارگيری روش‌های تدريس مناسب و تکنولوژی‌های روزدر جهت افزايش نگرش، انگيزش، خودنظم‌دهی و مهارت‌های فراشناختی فراگيران اقدام کنند.
其他摘要：Introduction: The advantage of mobile learning in education is mobility and availability. This type of learning not only increases learner’s satisfaction and encourages them, but also develops learner’s interactions and effective communicational activities. As a result, this study was performed to investigate metacognitive self-regulation and attitude of students of allied health sciences through mobile learning in Birjand University of Medical Sciences. Methods: In this quasi-experimental study, study population included operating room students (n=43) in satellite faculties of Birjand (Ghaen and Ferdows). Initially a relevant microbiology mobile book was installed on students’ mobile phones in case group (22 students). The microbiology contents were represented to the students of case group through the mobile book and SMS in addition to regular face to face technique. The control group received only conventional face-to-face training. Data gathering tool included questionnaires of Pintrich metacognitive self-regulation and students' attitude toward mobile learning. Pintrich has reported high validity and reliability and this also approved by domestic studies. A questionnaire of 12 items was used for investigating students’ attitude toward mobile learning which its validity was verified through factor analysis and the reliability was confirmed through Cronbach’s Alpha. Data was analyzed using descriptive and inferential statistics. Results: The results of the study showed that mobile use has a significant effect on students’ metacognitive self-regulation and attitudes (p<0.0005). Conclusion: Mobile learning left a positive effect on students’ metacognitive self-regulation and attitudes. Therefore, it is recommended that curriculum planners design and employ appropriate mobile learning methods to enhance attitude, motivation, and self-regulation skills of students.
