摘要:مقدمه: اهميت آموزش اخلاق پزشکی سالهاست که در دانشکدههای پزشکی مورد تأکيد قرار گرفته است اما هنوز توافقی بر روی اهداف يادگيری آن به وجود نيامده است. اين مطالعه با هدف بررسی پيامدهای يادگيری آموزش اخلاق پزشکی براساس الگوهای رشد اخلاقی انجام پذيرفت. روشها: اين مطالعه از نوع مروری است که با استفاده از کليد واژههای مناسب در پايگاه اطلاعاتی Medline, Web of Science, Scoupus, Eric و با محدود کردن زمان مقالات به 1990 تا 2012 مورد جستجو قرار گرفت. 7 مقاله در ارتباط با اهداف يادگيری و 12 مقاله در ارتباط با مدل از بين 61 مقاله مورد بررسی قرار گرفت. نتايج: محققان در مورد اهداف يادگيری آموزش اخلاق پزشکی ديدگاههای متفاوت دارند. بعضی از محققان هدف آموزش اخلاق را تربيت پزشکانی با فضيلت میدانند و بعضی ديگر هدف کاربردیتر و قابل اندازهگيری برای يادگيری دانشجويان را مهارت استدلال اخلاقی میدانند. اما مدل Rest که اجزای شناختی و نگرشی يک رفتار اخلاقی را نشان میدهد چهار جزء را برای بروز رفتار اخلاقی لازم میداند. نتيجهگيری: برای آموزش رفتار اخلاقی علاوه بر آموزش اصول اخلاقی لازم است مهارتهايی مانند کنترل هيجانها، تحمل ابهام برای داشتن ديدگاههای چندگانه و مهارت همدلی برای تشخيص موقعيت دشوار اخلاقی آموزش داده شود. به علاوه بايد محيطهای مناسب از نظر الگوی نقش و مشوق ارزشهای اخلاقی برای فراگيران فراهم آورد. همچنين ايجاد فرصتهای بازانديشی باعث کسب بينش نسبت به کدهای اخلاقی خواهد شد و احتمالا تعهد اخلاقی را افزايش خواهد داد.
其他摘要:Introduction: For years, the importance of medical ethics education in medical schools has been emphasized but there is no consensus over learning goals yet. This study aimed to investigate the learning outcomes of medical ethics education based on models of moral reasoning. Methods: This study is a review using proper keywords in databases such as Medline, Web of Science, Scoupus, and Eric limiting the results to papers published from 1990 to 2012 which resulted in finding61 articles. Seven articles related to learning objectives and 12 articles related to the model were investigated. Results: Researchers have different views on learning objectives of medical ethics education. Some believe that the goal of ethics education is to train virtuous physicians. Others believe that the more practical and measurable goal is moral reasoning skills. Showing the cognitive and attitudinal elements of an ethical behavior, however, Rest Model postulates the four components for ethical behavior to flourish. Conclusion: For teaching ethics education, skills such as emotional control, tolerance of ambiguity for multiple perspectives, and empathy in difficult situations should be taught in addition to teaching ethical principles. Moreover, appropriate environments regarding role modeling and encouraging ethical values must be provided for learners. Providing reflective opportunities also will bring insight on ethical codes that results in increasing moral commitment.