摘要:مقدمه: دانشجويان پرستاری با گستره وسيعی ازمشکلات وابسته به سلامت مواجهه هستند. از طرفی نقش هوش معنوی به عنوان يک رويکرد نوين در بهداشت روانی، سلامت جسمانی و کارکرد اجتماعی کارآمد، بسيار مهم شمرده ميشود. هدف اين مطالعه تعيين رابطه بين هوش معنوی و سلامت عموميدانشجويان پرستاری دانشگاههای شهر تهران در سال 1391 بود. روشها: پژوهش از نوع توصيفی همبستگی است. بر اساس فرمول تعيين حجم نمونه تصادفی با فرمول مورگان تعداد 320 نفر از دانشجويان دوره کارشناسی پرستاری دانشگاههای شهر تهران به طور تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات، از پرسشنامه جمعآوری اطلاعات دموگرافيک، پرسشنامه هوش معنوی عبداللهزاده ونسخه فارسی پرسشنامه سلامت عمومی(28- GHQ) استفاده شد. تجزيه و تحليل با استفاده از آزمونهای تی مستقل، آناليز واريانس يک طرفه، ضرايب همبستگی و آزمون رگرسيون خطی انجام گرديد. نتايج: بين هوش معنوی و سلامت عموميرابطه معنادار و مثبتی وجود داشت(005/0p<). از بين مشخصات جمعيتشناختی (سن، جنسيت، وضعيت تأهل، محل سکونت، سال تحصيلی)، تنها معدل با هوش معنوی(016/0p<)، و سلامت عمومی(025/0p<)، رابطه معناداری داشت. نتيجهگيری: هوش معنوی بالاتر با سلامت عمومی بهتر دانشجويان همراه بود. به نظر ميرسد ارتقای هوش معنوی باعث افزايش سلامت جسمانی و روانی دانشجويان پرستاری و در نتيجه بهبود کيفيت مراقبت از بيمارانشان ميشود.
其他摘要:Introduction: Nursing students are encountered with a wide range of health-related problems. On the other hand, the role of spiritual intelligence as a new approach in mental health, physical health, and efficient social partnership is considered to be very important. The aim of this study was to investigate the relationship between spiritual intelligence and general health among nursing students within year 2012 in Tehran. Methods: This descriptive correlation study included 320 B.S. nursing students studying in different universities of Tehran that were selected through Morgan Formula. Data was collected using questionnaire for demographic data, Abdollazadeh’s spiritual intelligence questionnaire, and General Health Questionnaire (GHQ-28). Data was analyzed using independent t-test, one-way ANOVA, correlation coefficient, and linear regression. Results: There was a significant positive relationship between spiritual intelligence and general health (P<0.005). Among demographic characteristics (age, gender, marital status, habitats, and educational year) only average grade showed a significant relationship with spiritual intelligence (P<0.016) and general health (P<0.025). Conclusion: Higher spiritual intelligence was associated with more general health of nursing students. It seems that promotion of spiritual intelligence increases mental health and physical health of nursing students and thus improves the quality of medical care to patients.
关键词:هوش معنوی; سلامت عمومی; دانشجويان پرستاری
其他关键词:Spiritual intelligence; general health; nursing students.