摘要：مقدمه: در کنار کاربردهای صلح‌آميز پرتوهای يون‌ساز کاربردهای مخرب آن‌ها همواره حيات امروز جامعه بشری را تهديد می‌کند. يکی از اقدامات عمده در بلايا و حوادث از جمله حوادث پرتويی رسيدگی به موقع و مراقبت پزشکی افراد حادثه ديده است و امروزه آشنايی با مقابله در برابر حوادث هسته‌ای و پرتويی بخشی از آموزش مراقبتی مدرن را به خود اختصاص داده است. هدف از اين مطالعه، بررسی آگاهی اساتيد پرستاری و پرستاران بيمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از حوادث پرتويی و نحوه مقابله با آن بود. روش‌ها: در اين مطالعه توصيفی‌مقطعی، آگاهی 124 نفر از پرسنل پرستاری سه مرکز درمانی و اساتيد پرستاری با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته مورد بررسی قرار گرفت. پس از جمع‌آوری اطلاعات، داده‌ها با استفاده از آمار توصيفی مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: 5/80% واحدهای مورد پژوهش زن و 5/19% مرد بودند. ميانگين سن واحدهای مورد پژوهش (74/8±) 78/35 سال بود. از نظر مدرک تحصيلی، بيشتر واحدهای مورد پژوهش در بيمارستان‌های منتخب، دارای مدرک کارشناسی بودند. آگاهی افراد شرکت‌کننده در اين مطالعه از تجهيزات مانيتورينگ پرتوهای راديواکتيو (29/68%)، آگاهی از رفع آلودگی مواد راديواکتيودر محيط بيمارستان(5/52%)، آشنايی با پروتکل درمانی خاصی برای درمان مصدومين هسته‌ای(1/52%)، آگاهی از روش‌های حفاظت از خود در شرايط يک حادثه هسته‌ای(57%) و آشنايی به پروتکل خاصی برای گزارش کردن موارد آسيب با تابش‌های هسته‌ای(5/47%) بود. نتيجه‌گيری: با توجه به يافته‌های حاصل از مطالعه و اهميت آشنايی پرستاران دنيای امروز با امر مراقبت و درمان مصدومين حوادث پرتويی، اهميت هرچه بيشتر گنجاندن مباحث مربوط به اين مسأله در برنامه درسی دانشجويان پرستاری و نيز برنامه‌ريزی برای آموزش مداوم پرسنل پرستاری امری ضروری به نظر می‌رسد.
其他摘要：Introduction: Along with peaceful uses of ionizing radiation, its destructive applications have always threatened human life. One of the most important actions in calamities and disasters especially radiological and nuclear catastrophes is immediate assistance and medical care for victims. Therefore, knowing how to cope with nuclear and radiological disasters has become a part of modern care education nowadays. The purpose of this work is to study awareness of nursing faculty members and nurses in hospitals affiliated to Isfahan University of Medical Sciences about radiological accidents and how to deal with it. Methods: In this descriptive cross-sectional study, we investigated the awareness of nursing faculties and nursing personnel (n=124) in three health care centers using a researcher-made questionnaire. After data collection, it was analyzed using descriptive statistics. Results: According to the findings, 80.5 percent of subjects were female and 19.5 percent were male. The average age of subjects was 35.78±8.74 years. The majority of subjects in selected hospitals had bachelor's degree. Participants’ awareness was 68.29% for monitoring radiation equipments, 52.5% for decontamination radioactive materials in hospital, 52.1% for familiarity with certain therapeutic protocols for treating nuclear victims, 57% for self-protection methods in terms of a nuclear accident, and 47.5% for specific protocols for reporting nuclear radiation damages. Conclusion: With regard to the findings of this study and the importance of nurse’s knowledge of caring and treating victims of radiological accidents, it necessary to include related contents in nursing curriculum and continuing education programs.
关键词：آگاهی; برنامه درسی ;حوادث پرتویی; مصدومین هسته‌ای; پرستار;دانشجوی پرستاری
