摘要：مقدمه: ارزيابی بخش اساسی و لاينفک پزشکی است. يک روش مطلوب ارزيابی دانشجو، علاوه بر معتبر و روا بودن بايد دارای تأثير مثبت بر يادگيری دانشجو، قابل اجرا و مورد قبول اساتيد و دانشجويان نيز باشد، لذا اين پژ‍وهش با هدف بررسی رضايت‌مندی دانشجويان و اساتيد از آزمون داپس در ارزيابی دانشجويان انجام گرفت. روش‌ها: اين مطالعه آزمايشی به روش تک گروه پس آزمون بود که در آن 60 کارورز پزشکی در بخش اورژانس بيمارستان‌های آموزشی 22 بهمن و آريا مشهد، پس از اخذ رضايت آگاهانه و آموزش و توجيه نسبت به اجرای روش ارزيابی داپس در دوره يک ماهه بخش اورژانس، وارد مطالعه شدند. آزمون‌گران (23 نفر) شامل اساتيد گروه و ساير افراد حرفه‌ای مثل پرستاران بخش بودند. انتخاب هفت مهارت پايه پزشکی و تهيه چک‌ليست‌های ارزيابی مهارت‌ها توسط پانل خبرگان انجام گرفت و دانشجويان دو مهارت را از اين ميان انتخاب و به روش داپس اجرا نمودند. يک پرسشنامه پژوهشگر ساخته در مقياس ليکرت (نمره صفر تا 3) جهت بررسی ديدگاه دانشجويان و آزمون‌گران در حيطه‌های قابليت اجرا، اثرات آموزشی و رضايت‌مندی پس از تأييد روايی و پايايی مورد استفاده قرار گرفت. جهت تحليل داده ها از آزمون تی student يک نمونه‌ای و دو نمونه‌ای استفاده شد. نتايج: از ديد دانشجويان قابليت اجرا، تأثيرات آموزشی و رضايت‌مندی امتيازات به طور معناداری از عدد 50 (متوسط نمره مورد انتظار) بيش‌تر بود و تأثير آموزشی و يادگيری در اين ميان از بالاترين امتياز (8/14±78) برخوردار بود. رضايت‌مندی از نظر آزمون‌گران در زمينه‌های ياد شده نيز به طور معناداری بيش از عدد 50 بود. رضايت‌مندی از آزمون دراين ميان از بالاترين امتياز (6/11±7/76) برخوردار بود. نتيجه‌گيری: با توجه به منطبق بودن ارزيابی به شيوه داپس بر اهداف عملکردی کوريکولوم پزشکی و نظر دانشجويان و آزمون‌گران که آن را يک روش ارزيابی قابل قبول و با قابليت اجرايی در مراکز آموزشی درمانی موجود دانستند و از اجرای آن رضايت‌مندی داشتند، بنابراين اجرای آن در ارزيابی صلاحيت‌های بالينی دانشجويان پزشکی سال آخر توصيه می‌گردد.
其他摘要：Introduction: Assessment is an essential and integral part of medicine. In addition to validity and reliability, a desirable method for student evaluation should leave a positive effect on student’s learning and be feasible and acceptable by students and teachers. Hence, this study aimed to survey students’ and teachers’ satisfaction with DOPS examination. Methods: This experimental study used a single group post test study design in which a total of 60 medical internship students of emergency ward of 22 Bahman and Arya educational hospitals participated. After obtaining testimonial from students, in an emergency course, they were trained for one month on how the DOPS evaluation is run. The assessors (n=23) included clinical teachers and other professionals such as nurses. Expert panel selected seven basic medical skills and provided assessment checklists. Students selected two skills out of seven and performed through DOPS. A researcher-made questionnaire in Likert scale (0-3 points) was developed to investigate students’ and assessors’ viewpoints in areas of feasability, educational effects, and satisfaction that and its validity and reliability was confirmed prior to utilization. Data was analyzed using students’ one-sample and paired samples t test. Results: From students’ viewpoint, feasibility, educational effects, and satisfaction rates were significantly higher than 50 (average expected grade). Meanwhile, educational and learning effects showed the highest points (78±14.8) among them. From the assessors’ viewpoint also, satisfaction in the mentioned areas was significantly higher than fifty. Satisfaction with examination showed highest score (76.7±11.6) among all domains. Conclusion: According to the compliance of DOPS method with the performance objectives of medical curriculum and students’ and assessors’ viewpoints regarding its acceptability, feasibility, and educational impact in the existing clinical centers, as well as their satisfaction with this method, it is recommended to assess senior medical students’ clinical performance using this method.
关键词：آزمون داپس; رضايت‌مندی; قابليت انجام; تأثير آموزشی; ارزيابی عملکرد;دانشجويان پزشکی
其他关键词：DOPS; satisfaction; feasibility; educational effect; performance evaluation; medical student.
