摘要：مقدمه: يکی از مهم‌ترين نيازهای دانشجويان به منظور برخورداری از عملکرد صحيح در محيط‌های يادگيری، نياز به تعلق می‌باشد. تا زمانی که نياز اساسی دانشجويان به امنيت و تعلق برآورده نشود، نيازهای سطوح بالاتر دارای اهميت کم‌تری بوده و فرصت توجه به نيازهای بالاتر وجود نخواهد داشت. هدف پژوهش حاضر، ارائه منتخبی از يافته‌های پژوهشی است که با هدف بررسی تجارب تعلق‌‌‌پذيری دانشجويان پرستاری در محيط بالينی انجام گرفته است. در اين مقاله يافته‌های مرتبط با درون‌مايه "هم‌نوايی با محيط بالينی " ارائه می‌گردد. روش‌ها: در اين پژوهش پديدارشناسی، 10 نفر از دانشجويان کارشناسی دانشکده‌های پرستاری وابسته به دانشگاه علوم پزشکی لرستان به روش هدفمند انتخاب و مورد مصاحبه عميق نيمه ساختار يافته قرار گرفتند. کليه مصاحبه‌ها ضبط و سپس خط به خط دست نويس شد و در نهايت با استفاده از رويکرد جيورجی تحليل گرديد. نتايج: در رابطه با درون‌مايه "هم‌نوايی با محيط بالينی" به عنوان يکی از مضامين اصلی پژوهش، در مجموع 3 طبقه و 11 زيرطبقه استخراج شد: تطابق با محيط بالينی (زيرطبقات آن شامل پذيرش مقررات، شناخت محيط و تلاش در جهت سازگاری با محيط)، برقراری جو اطمينان بخش (زيرطبقات شامل محيط فيزيکی ايمن، محيط ايمن از نظر روانشناختی، محيط ايمن از نظر اجتماعی، بهبود تعاملات بين فردی) و تأثير شبکه اجتماعی پرستاران (با زير طبقات همتايان و کارکنان پرستاری، پرستاران به عنوان الگوی نقش، نقش کليدی سرپرستار، نقش کليدی مربی بالينی). نتيجه‌گيری: در راستای نيل به تعلق‌‌‌پذيری دانشجويان پرستاری در محيط بالينی، نياز مبرم به تقويت تطابق و سازگاری دانشجويان با محيط بالينی و کسب آگاهی از محيط‌های بالينی و سياست‌های آنها، کارکنان پرستاری مربوطه، برقراری جو بالينی مساعد توام با اعتماد، احساس امنيت و بهبود تعاملات بين فردی با در نظر گرفتن تأثير شبکه اجتماعی پرستاران شامل همتايان، مربيان بالينی و کادر پرستاری احساس می‌شود.
其他摘要：Introduction: Belongingness is one of the most important needs among students in order to have proper performance in clinical setting. If basic needs of students to security and belonging are not met, higher level needs will be of less importance and there will not be an opportunity to consider them. The purpose of this study is to present a set of findings by studies exploring nursing students’ experiences of belongingness in clinical settings. We present the findings related to the theme of conformity to clinical settings in this paper. Methods: In this phenomenological study, 10 undergraduate students from Schools of Nursing and Midwifery affiliated to Lorestan University of Medical Sciences were selected using purposive sampling and semi-structured interviews were done. All interviews were recorded and then transcribed verbatim. Data was analyzed by Giogi’s method. Results: In relation to the theme of "conformity with the clinical setting" as one of the main themes of the study, a total of 3 categories and 11 subcategories were deriviated. Compliance with clinical environments (subcategories included observing the rules, familiarity with clinical environment, and trying to adapt with environment), establishing a safe atmosphere (subcategories consisted of safe physical environment, psychologically safe environment, socially safe environment, and improvement of interpersonal interactions) and the impact of community networks of nursing (subcategories consisted of peers and nursing staff, nurses as role models, the key role of head nurses and clinical instructors). Conclusion: In order to achieve belongingness in clinical setting, there is an urgent need for reinforcement of compliance and adaptation of nursing students with clinical environments and information about the settings and it’s policies, relevant agency personnel, clinical atmosphere with trust, security and improvement, interpersonal interaction considering the impact of social networks, including peers, clinical instructors, and nursing staff.
关键词：هم‌نوايی با محيط بالينی; تعلق‌‌‌پذيری; دانشجوی پرستاری; پديدارشناسی
其他关键词：Conformity with the clinical setting; belongingness; nursing students; phenomenology
