摘要：مقدمه: استفاده از روش‌های آموزشی مناسب می‌تواند مهارت تصميم‌گيری در موقعيت‌های اورژانس را افزايش دهد. با توجه به اهميت تصميم‌گيری امدادگران در پيشگيری از حادتر شدن مشکلات و حفظ امنيت بيماران در اولين سطح مراقبتی، اين مطالعه با هدف مقايسه تأثير دو روش آموزشی (نقشه مفهومی و شبيه‌سازی بالينی ) بر تصميم‌گيری بالينی دانشجويان فوريت‌های پزشکی انجام شد. روش‌ها: در يک مطالعه نيمه تجربی تعداد 44 نفر از دانشجويان فوريت‌های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بيرجند با روش سرشماری وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در دو گروه شبيه‌سازی و نقشه مفهومی قرار گرفتند. پس از اجرای پيش‌آزمون، طی 3 کارگاه آموزشی مراحل تصميم‌گيری در گروه شبيه‌سازی روی مانکن و در گروه نقشه مفهومی با ترسيم نقشه مفهومی آموزش داده شد. پس‌آزمون بلافاصله و آزمون يادداری 1 ماه بعد از اجرای دوره انجام شد. برای جمع‌آوری داده‌ها، از کارت‌های تصميم بالينی و شيوه کيوسورت با طرح سه سناريوی تروما استفاده شد. داده‌ها با استفاده ازآزمون آماری آناليز واريانس تکرار شونده و تی مستقل در سطح معناداری 05/ 0تجزيه و تحليل شد. نتايج: ميانگين نمرات پيش‌آزمون دانشجويان دو گروه تفاوت آماری معناداری نشان نداد. ميانگين و انحراف معيار نمرات تصميم‌گيری بالينی از مجموع 48 نمره درگروه شبيه‌سازی در مرحله پيش‌آزمون68/3±95/34، پس‌آزمون 04/3±59/44 و آزمون يادداری 98/2±54/41 و به همين ترتيب در گروه نقشه مفهومی 55/4±18/34 ،46/3±50/42 و 63/3±50/39بود که تفاوت معنادار (001/0>p) داشت. تفاوت ميانگين نمرات پس‌آزمون با پيش‌آزمون در گروه نقشه مفهومی (99/3±31/8) نسبت به گروه شبيه‌سازی بالينی (38/4±63/9)که اختلاف آماری معنادار نداشت. نتيجه‌گيری: روش نقشه مفهومی و روش شبيه‌سازی بالينی هر دو می‌توانند تصميم‌گيری بالينی دانشجويان فوريت‌های پزشکی را ارتقا دهند.
其他摘要：Introduction: Application of appropriate teaching techniques can increase decision-making skills in emergency settings. Considering the importance of decision-making for rescuers in prevention of deteriorating problems and maintaining patient’s safety in the first level of care, the aim of this study was to compare the effect of two educational methods (concept mapping and clinical simulation) on emergency medical student`s clinical decision making. Methods: In a quasi- experimental study, 44 emergency medical students in Birjand University of Medical Sciences were selected through census method and randomly divided into two groups (simulation and concept map). After pre-test, stages of decision making were taught during 3 educational workshops in the simulation group using mannequin and in the concept map group by concept mapping. Then, they took the post-test and after 1 month the retention test was performed. To gather data, clinical decision making cards and Q-Sort method by planning three trauma scenarios were used. Data were analyzed using repeated measure ANOVA and independent T tests at a significance level of (P<0.05). Results: The mean of pre-test scores in two groups did not differ significantly. Changes in mean and standard deviation scores of clinical decision making for simulation group in pre-test 34.95±3.68, post-test 44.59±3.04 and retention test 41.54±2.98 and also in concept map group 34.18±4.55, 42.50±3.46 and 39.50±3.63 were different significantly. The mean difference of pre- and post-tests in concept map group (8.31±3.99) and simulation group (9.63±4.38) did not differ significantly. Conclusion: Both concept map and clinical simulation methods are effective ways to improve clinical decision making of emergency medical students.
