摘要：مقدمه: خودپنداره حرفه‌ای، درک فرد از خود به عنوان يک فرد حرفه‌ای است و بر چگونگی تفکر، تکامل نقش و عملکرد حرفه‌ای وی تأثير دارد. در سال‌های اخير، بالا بردن خودپنداره به عنوان يک هدف جهانی در آموزش عالی به ويژه در رشته پرستاری مطرح شده است. لذا، اين مطالعه با هدف تعيين تأثير برنامه آموزشی-توجيهی بر خودپنداره حرفه‌ای دانشجويان مقطع کارشناسی پرستاری انجام گرديد. روش‌ها: طی يک مطالعه‌ی تجربی، 50 دانشجوی کارشناسی پرستاری دانشکده پرستاری و مامايی دانشگاه علوم پزشکی مشهد که در نيمسال اول سال تحصيلی 91-90 مشغول به تحصيل بودند انتخاب و به روش تخصيص تصادفی به دو گروه تجربی و شاهد تقسيم شدند. واحدهای پژوهش در هر دو گروه، پرسشنامه‌های مطالعه را قبل از ارائه برنامه آموزشی، بلافاصله و سه هفته بعد از مداخله تکميل نمودند. گروه شاهد تنها آموزش‌های معمول در دوره کارشناسی پرستاری و گروه تجربی 6 جلسه آموزشی-توجيهی را به صورت هفتگی دريافت نمودند. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون‌های آماری تی مستقل، آناليز واريانس با اندازه‌گيری مکرر و آناليز واريانس دو طرف استفاده شد. نتايج: بر اساس يافته‌های مطالعه، تفاوت معناداری بين ميانگين نمره خود پنداره پرستاری در مراحل قبل (4/26±5/169)، بلافاصله بعد از مداخله (6/22±40/178) و سه هفته بعد(6/25±4/184) از 216 نمره مشاهده گرديد (003/0≥P)، در حالی که اين تفاوت در گروه شاهد معنادار نبود (65/0=P). بدين ترتيب که انجام مداخله باعث افزايش ميانگين نمره خودپنداره در مراحل بعد از مداخله شده بود. همچنين، بيش‌ترين تغيير در ميان ابعاد خودپنداره حرفه‌ای، در بعد خودپنداره عمومی مشاهده گرديد. نتيجه‌گيری: آموزش‌هايی که با اهداف معين جهت تکامل حرفه‌ای دانشجويان پرستاری طرح ريزی می‌شوند و تصوير مثبتی از حرفه پرستاری ارائه می‌نمايند، می‌توانند منجر به افزايش خودپنداره حرفه‌ای دانشجويان پرستاری گردد.
其他摘要：Introduction: Professional self-concept is the individual's perception of self as a professional person and it affects his/her thinking, role development, and professional function. In recent years, improving self-concept has been discussed as a global aim in higher education, especially in nursing discipline. Thus, this study was conducted to examine the effect of an educational-orientation program on professional self-concept of bachelor nursing students. Methods: Through an experimental study in 2011-2012 academic years, 50 bachelor nursing students of Mashhad University of Medical Sciences were selected and randomly assigned into experimental and control groups. Study subjects in two groups completed the study questionnaires before the educational program, at the end, and three weeks after the intervention. The control group just received the usual training of nursing courses and the experimental group participated in six sessions of educational-orientation program, weekly. Data was analzed using T test,ANOVA with repeated measures and two-way ANOVA. Results: According to the findings, a significant difference was observed between the average scores of nursing self-concept before intervention (169.5±26), immediately after the intervention (178.4±22.6), and three weeks after the intervention (184.4±25.6) in the experimental group out of 216 (P≤0.003); this is while this difference was not statistically significant in control group (P=0.651). So, the educational-orientation program had increased the average self-concept score in experimental group. Also the maximal changes in professional self-concept aspects were observed in the general self-concept dimension. Conclusion: The educational-orientation programs that are organized with given objectives for professional development of nursing students and represent a positive picture of nursing profession can improve professional self-concept of nursing students
