摘要:مقدمه: شناخت سبک تدريس ترجيحی دانشجويان، به ويژه از سوی اساتيد و نزديک کردن آموزش به اين ترجيحات، میتواند به بازده بيشتر و افزايش درگيری تحصيلی دانشجويان منجر شود که اين امر از اهميت زيادی برخوردار است. بر اين اساس، مطالعهی حاضر با هدف بررسی نقش سبک تدريس ترجيحی و جنسيت دانشجويان در پيشبينی درگيری تحصيلی آنان در دانشگاه علوم پزشکی مشهد طراحی و اجرا گرديد. روشها: دراين پژوهش توصيفی همبستگی جامعه پژوهش، شامل دانشجويان دانشگاه علوم پزشکی مشهد بود. برای نمونهگيری از نمونهگيری طبقهای نسبتی استفاده گرديد. به منظور جمعآوری اطلاعات، از پرسشنامهی سبک تدريس ترجيحی و پرسشنامهی درگيری تحصيلی استفاده شد. تحليل دادهها با استفاده از آزمونهای t مستقل، ضريب همبستگی پيرسون، ضريب رگرسيون چندگانه انجام شد. نتايج: سبک تدريس ترجيحی دانشجويان قادر به پيشبينی درگيری تحصيلی آنان است )01/0>p، 54/41=)2و497) f). همچنين بين سبک تدريس ترجيحی استاد محور با درگيری تحصيلی، رابطه معناداری مشاهده نشد. مقايسه سبک تدريس ترجيحی و درگيری تحصيلی دانشجويان بر حسب جنسيت نشان داد که دانشجويان دختر، سبک تدريس دانشجو محور و دانشجويان پسر سبک تدريس استاد محور را ترجيح دادند. همچنين دانشجويان دختر، از درگيری تحصيلی در سطح بالاتری در مقايسه با دانشجويان پسر برخوردار بودند. نتيجهگيری: با توجه به اهميت درگيری تحصيلی پيشنهاد میگردد تحقيقات بيشتری در جهت شناخت عوامل مؤثر بر ارتقای درگيری تحصيلی دانشجويان رشتههای علوم پزشکی انجام پذيرد.
其他摘要:Introduction: Identifying students’ preferred teaching styles and matching teaching methods to these preferences by faculty members can improve effectiveness and increase student engagement. Accordingly, this study aimed to investigate the role of students’ gender and preferred teaching style in predicting student academic engagement in Mashhad University of Medical Sciences. Methods: This descriptive-correlational study was performed on students of Mashhad University of Medical Sciences. Participants were selected through Stratified sampling method. Data were collected through preferred teaching style questionnaire and academic engagement questionnaire. Data were analyzed using independent t-test, Pearson correlation coefficient, and multiple regression. Results: Students’ preferred teaching style can predict their academic engagement (f(497,2)=41.54, p<0.01). Also, no significant relationship was found between teacher-centered preferred teaching style and academic engagement. Comparing Students` Preferred Teaching Style and Academic Engagement based on gender revealed that female students preferred student-centered teaching style while male students preferred the teacher-centered one. Also, the level of female students` academic engagement was higher than male students. Conclusion: According to the importance of academic engagement, it is suggested that more research should be done in order to identify factors contributing to the enhancement of medical students’ academic engagement.
关键词:درگيری تحصيلی; تدريس; سبک تدريس ترجيحی; دانشجو