摘要：مقدمه: مراقبت به عنوان يک مفهوم چند بعدی در پرستاری می‌تواند از طريق آموزش ارزش‌های اصلی واقعيت يابد. لذا پژوهش حاضر با عنوان تأثير برنامه آموزشی رفتار مراقبتی بر دانشجويان پرستاری، با هدف توسعه توانايی دانشجويان پرستاری برای تبديل شدن به يک مراقبت‌کننده حرفه‌ای انجام شد. روش‌ها: اين پژوهش نيمه تجربی (مداخله‌ای آموزشی) در نيمسال دوم تحصيلی سال 93-92 در دانشکده علوم پزشکی آبادان انجام شد. دانشجويان ترم‌های 6 و 8 پرستاری به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل(58 دانشجو به دو گروه 29 نفره) تقسيم و برنامه آموزشی طراحی شده بر اساس نظريه واتسون برای گروه مداخله در طول کارآموزی بخش‌های داخلی و جراحی اجرا و گروه کنترل آموزش‌های معمول را دريافت نمودند. سطح درک دانشجويان شرکت‌کننده در هر دو گروه پيش و پس از اجرای مداخله با ابزار CDI-35 مورد بررسی قرار گرفت. از آزمون های کای اسکوئر، تی مستقل، تی زوج جهت تحليل داده‌ها استفاده گرديد. نتايج:. از نظر متغيرهای دموگرافيک بين دو گروه تفاوت معناداری نبود. در پيش‌آزمون در حيطه مراقبت نامناسب بين دو گروه تفاوت معنادار مشاهده شد(0001/0p=). در پس‌آزمون در گروه مداخله در هر 5 حيطه رفتار مراقبتی بعد از اجرای برنامه آموزشی افزايش ميانگين معنادار بود (0001/0p=) ولی در گروه کنترل تنها در بعد تکنيکی حرفه‌ای افزايش معنادار ديده شد (001/0p=). نتيجه‌گيری: نظر به اهميت خدمات پرستاری در هر نظام سلامت و با توجه به اين که هدف برنامه‌های آموزش بالينی پرستاری، تربيت پرستارانی است که هنر و علم پرستاری را گسترش دهند، طراحی برنامه برای تقويت و توانمند‌سازی پرستاران، امری اجتناب‌ناپذير است و نتايج اين تحقيق می‌تواند در اين راستا کمک‌کننده باشد.
其他摘要：Introduction:Caring as a multidimensional concept in nursing can be realized through teaching main values. Thus, this study was performed to assess the impact of caring behavior educational program on nursing students with the aim of developing their potentials to become a healthcare professional staff. Methods: This quasi-experimental (educational-interventional) study was performed in the winter semester of academic year 2014 in Abadan School of Medical Sciences. Nursing students of 6th and 8th semester were randomly assigned to experimental and control groups (n=29, each group). The educational program designed on the basis of Watson’s theory was implemented for the experimental group during their internship in medical-surgical nursing while the control group received routine instructions. The students’ perception level was assessed by CDI-35 tool before and after the intervention for both groups. Data were analyzed using chi-square, independent T-test, and paired T-test. Results:No significant difference was found between the two groups regarding demographic variables. A significant difference was found between the groups in the pre-test in terms of improper care (p=0.0001). In the post-test, the mean score increase in each of the five dimensions of caring behavior was significant in the experimental group (p= 0.0001) while in the control group, there was a significant increase only in the technical-professional dimension (p=0.001). Conclusion:Given the importance of nursing care in every health system, and the fact that the goal of nursing clinical education programs is to train nurses who may promote the art and science of nursing, designing programs to strengthen and empower nurses is inevitable and the results of this study might be helpful in this regard.
关键词：رفتار مراقبتی; دانشجويان پرستاری; برنامه آموزشی; نظريه مراقبت انسانی
其他关键词：Caring behavior; nursing students; educational program; human care theory
