摘要：مقدمه: مقدمه: تاب‌آوری به عنوان ظرفيت حفظ نسبتاٌ پايدار بهزيستی روانشناختی و استعداد ايجاد تجارب و هيجان‌های مثبت در شرايط تنيدگی‌زا و طاقت‌فرسا تعريف می‌شود. پژوهش حاضر با هدف دستيابی به همسانی درونی و تحليل عاملی تأييدی مقياس تاب‌آوری کانر-ديويدسون در دانشجويان دختر پرستاری اجرا شد. روش‌ها: در اين مطالعه توصيفی از نوع روان‌سنجی ابزار، 500 دانشجوی دختر پرستاری مقطع کارشناسی از دانشگاه‌های دولتی علوم پزشکی کرمانشاه و همدان در سال 1393 به شيوه تصادفی انتخاب شدند؛ شرکت‌کنندگان در پژوهش مقياس تاب‌آوری کانر-ديويدسون (CD-RISC)، پرسشنامه پرخاشگری باس و پری، خودکارآمدی عمومی شوارتز و جروسلم (GSE-10) و مقياس رضايت از زندگی داينر و همکاران (SWLS) را تکميل نمودند. جهت محاسبه پايايی، از روش همسانی درونی (آلفای کرونباخ و دونيمه‌سازی اسپيرمن- براون)و برای دستيابی به روايی هم‌زمان، همبستگی ميان نمرات خودکارآمدی، پرخاشگری و رضايت از زندگی با تاب‌آوری در نظر گرفته شد. همچنين جهت مشخص شدن روايی سازه ازروش تحليل عاملی تأييدی استفاده شد. پردازش داده‌ها با سطح اطمينان 95/0 به کمک نرم‌افزارهای آماری LISREL-8.5 و SPSS صورت گرفت. نتايج: نتايج ضرايب همبستگيِ روايی هم‌زمان حاکی از همبستگی منفی و معنادار تاب‌آوری و پرخاشگری و همبستگی مثبت و معنادار با خودکارآمدی و رضايت از زندگی بود. مقدار آلفای کرونباخ و دونيمه‌سازی اسپيرمن-برون به ترتيب برابر با 669/0 و 665/0 بود. تحليل عاملی تأييدی در ابتدا نشان داد که از ميان 10 گويه مقياس تاب‌آوری کانر- ديويدسون، گويه‌های 5 و 8 از بارعاملی پايينی برخوردارند، بنابراين، حذف شدند. پس از اين اصلاح، شاخص‌های مدل ساختارعاملی تک بعدی به خوبی برازش شدند. نتيجه‌گيری: با عنايت به نقش تعديل‌کنندگی تاب‌آوری در مشاغل استرس‌زا و طاقت‌فرسا مانند پرستاری و فقدان ابزارهای مناسب با محدوديت در سؤالات برای سنجش آن، اين مقياس می‌تواند با اهداف پژوهشی و گزينش دانشجويان در جامعه هدف مورد استفاده قرارگيرد.
其他摘要：Introduction: Introduction: Resilience has been defined as the capacity to sustain relatively stable psychological well-being and the ability to develop positive experiences and emotions under stressful and overwhelming situations. The present study aimed at assessing the internal consistency and confirmatory factor analysis of the Connor-Davidson Resilience Scale (CD-RISC) among female students of nursing. Methods: In this descriptive psychometric study, 500 undergraduate female nursing students of Kermanshah and Hamadan Universities of Medical Sciences in 2014 were randomly selected. The participants completed Conner-Davidson Resilience Scale(CD-RISC), Buss and Perry aggression questionnaire, Schwarzer & Jerusalem’s General Self-Efficacy scale(GSE-10), and Diener et al.`s Satisfaction With Life Scale(SWLS). The reliability was assessed through internal consistency methods (Chronbach’s alpha coefficient and Spearman-Brown Split-Half), and in order to assess concurrent validity, the correlation between self-efficacy scores, aggression and satisfaction with life scores and resilience was assessed. The construct validity was determined using confirmatory factor analysis method. The data were analyzed using LISREL8.5 and SPSS-16 with a 95% confidence level. Results: The results of correlation coefficients of concurrent validity showed a negative significant correlation between resilience and aggression and a positive significant correlation with self-efficacy and satisfaction with life. Cronbach's alpha coefficient and split-half Spearman–Brown were 0.669 and 0.665, respectively. Confirmatory factor analysis showed that among 10 items of Conner-Davidson resilience Scale, items 5 and 8 had low loadings; therefore, they were excluded. After this modification, model parameters for one-dimensional factor analysis were fitted. Conclusion: It can be concluded that due to the moderating role of resilience in stressful and difficult occupations such as nursing, and the lack of appropriate tools to measure this factor among nurses, this scale can be used for research purposes and admitting students in the target population.
关键词：همسانی درونی و تحليل عاملی تأييدی مقياس تاب‌آوری کانر-ديويدسون
