摘要：مقدمه: امروزه رويکردهای آموزشی بين‌حرفه‌ای، همکاری بين‌حرفه‌ای و مراقبت تيمی به ضرورتی اجتناب‌ناپذير جهت مقابله با نيازهای سلامتی جوامع تبديل شده است. تناقض موجود بين ضرورت ارائه مراقبت تيمی در مراکز درمانی و عدم اولويت‌دهی و يا به‌کارگيری رويکردهای آموزشی تيم محور و بين‌حرفه‌ای در برنامه‌های آموزشی نظام سلامت کشور، زمينه‌ی انجام مطالعه‌ای با هدف تبيين موانع اجرايی مراقبت تيمی و آموزش بين‌حرفه‌ای از ديدگاه مديران مراکز آموزشی نظام سلامت در ايران گرديد. روش‌ها: مطالعه‌ی کيفی از نوع تحليل محتوی و با رويکرد قراردادی در طی شهريور ماه 92 تا تيرماه 93 با مصاحبه‌ی انفرادی نيمه ساختارمند با 16 نفر از مديران، معاونين و محققان دانشگاه‌های علوم پزشکی و مراکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی کشور، با نمونه‌گيری مبتنی بر هدف انجام شد. کليه مصاحبه‌ها پس از پياده سازی با استفاده از نرم افزار MAXQD مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت. نتايج: موانع تبيين شده از ديدگاه مديران شامل دو طبقه‌ی اصلی و هشت زير طبقه بود، طبقات اصلی موانع فرهنگي– نگرشی و موانع ساختاری – عملکردی بود، موانع فرهنگي– نگرشی، زير طبقات ضعف تفکر سيستميک، فرهنگ فردگرايی، حرفه‌گرايی، پزشک سالاری و الگوهای نقش را در برداشت و موانع عملکردی – ساختاری، زير طبقات ساختار مديريت، رشدنيافتگی مديريت آموزشی، شناخت ناکافی وشواهدضعيف را شامل شد. نتيجه‌گيری: موانع موجود و تأثير‌پذيری آن‌ها از يکديگر، با ايجاد يک چرخه‌ی معيوب، مانع اجرای مراقبت تيمی و به‌کارگيری رويکردهای آموزشی تيم محور در نظام سلامت شده‌اند. با توجه به اين که تغييرات فرهنگی و نگرشی در طولانی مدت رخ می‌دهند، بايستی با تغيير ساختارها در مديريت آموزشی و اجرای برنامه‌های آزمايشی آموزش بين‌حرفه‌ای و گسترش تحقيقات وشواهد در اين زمينه به سمت تغيير فرهنگ و نگرش و اجرای مراقبت تيمی و رويکردهای آموزشی تيم محور حرکت کرد.
其他摘要：Introduction: Today, interprofessional collaboration and team care as well as interprofessional education are inevitable necessities for addressing healthcare needs of societies. Due to a contradiction between the need to provide team care at health centers and the lack of prioritization and implementation of team-based and interprofessional approaches to education in the health system, this study was conducted to explain the barriers to implementation of team care and interprofessional education in Iran from the viewpoints of educational managers of the health system. Methods: This qualitative content analysis study with a conventional approach was carried out from August 2013 to Jul 2014. The data were collected through semi–structured individual interviews with 16 educational managers and researchers in universities of medical sciences and medical education development centers who were selected by purposive sampling. All interviews were transcribed word by word and then analyzed using MAXQD software. Results:Two categories and eight subcategories were identified explaining the barriers to implementation of team care and interprofessional education from educational managers’ viewpoints. The two main categories included cultural-attitudinal barriers and structural-functional barriers. The first category consisted of subcategories such as weakness of systemic thinking, individualistic culture, profession-orientedness, physicians’ predominance, and role models. The second category included subcategories of management structure, stunted growth of educational management, inadequate understanding and weak evidence. Conclusion:Existent barriers and their influence on each other have prevented the implementation of team care and interprofessional education by creating a vicious cycle. Since the cultural and attitudinal changes occur over a long period, it is necessary to move towards changing the culture and attitudes and implementing team care and interprofessional education through restructuring the educational management as well as implementation of interprofessional education pilot programs and developing research and evidence accordingly.
关键词：مراقبت تيمی; آموزش بين‌حرفه‌ای; مديران آموزشی; نظام سلامت
其他关键词：Team Care;interprofessional education; educational managers; health system.
