摘要：مقدمه: بررسی صلاحيت بالينی در حرفه پرستاری بسيار حائز اهميت بوده و خلأ علمی موجود بين آموزش دانشگاهی و نياز بالينی را در بين پرستاران فارغ‌التحصيل مشخص می‌کند. لذا اين مطالعه با هدف بررسی صلاحيت بالينی دانشجويان کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت‌های ويژه انجام شد. روش‌ها: در اين مطالعه توصيفی مقطعی، 250 دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت‌های ويژه به روش نمونه‌گيری در دسترس از 17 دانشکده پرستاری دانشگاه‌های دولتی ايران در سال 93-1392، وارد مطالعه شدند. جهت جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته در پنج حيطه مديريت مراقبت، صلاحيت عملی، مديريت فردی، بيمار محوری و دانش‌پژوهی استفاده شد. روايی آن به روش صوری و محتوا و جهت پايايی آن از ضريب آلفای کرونباخ برای همسانی درونی استفاده شد (95/0=α). از مقياس ليکرت 5 نمره‌ای (از حداقل نمره يک تا حداکثر نمره 5) جهت سنجش گويه‌ها استفاده شد. جهت بررسی داده‌ها از آزمون‌های تی مستقل و آناليز واريانس يک طرفه استفاده گرديد. نتايج: در نهايت 217 پرسشنامه تحليل شد. ميانگين و انحراف معيار نمره کل صلاحيت بالينی برابر با 41/0±30/4 بود. ميانگين نمرات حيطه‌های مديريت مراقبت 43/0±38/4، صلاحيت عملی 56/0±40/4، مديريت فردی 45/0±36/4، بيمار محوری 60/0±29/4 و دانش‌پژوهی 79/0±66/3 بود. صلاحيت بالينی در مردان 43/0±23/4 و در زنان 39/0±36/4 بود (001/0, P= 15/2-t=). بين سنوات تحصيلی درحيطه دانش‌پژوهی تفاوت معنادار آماری وجود داشت (01/0, P= 15/30t=). نتيجه‌گيری: نتايج اين مطالعه نشان داد دانشجويان پرستاری زن صلاحيت بالينی بيش‌تری از مردان دارند. همچنين ميزان صلاحيت بالينی در اکثر حيطه‌ها بالاست. اما صلاحيت بالينی فقط در حيطه دانش‌پژوهی بر حسب سنوات تحصيلی تفاوت ايجاد کرده است. لذا بازنگری برنامه درسی اين دوره جهت ارتقای و کارآمدی اين دوره توصيه می‌شود. همچنين مطالعات ميدانی بيش‌تر در زمينه اين رشته پيشنهاد می‌گردد.
其他摘要：Introduction: Assessment of clinical competence is of great importance in nursing which identifies the scientific gap between university education and clinical needs among graduate nurses. Hence, the aim of this study was to evaluate the clinical competence among MSc students of critical care nursing. Methods: In this descriptive cross-sectional study, 250 MSc students of critical care nursing were selected by convenience sampling from 17 state nursing schools of Iran in 2013-2014. A researcher-made questionnaire was used to collect data in five areas of care management, technical competence, individual management, patient-oriented care and scholarship. The content and face validity of the questionnaire were assessed and its reliability was calculated by Cronbach’s alpha coefficient for internal consistency (α = 0.86).A five-point Likert scale was used to measure the items. The collected data were analyzed using independent t-tests and one-way ANOVA. Results: Ultimately, 217 questionnaires were analyzed. The total mean score of clinical competence was 4.30±0.41. The mean scores were 4.38±0.43 for care management, 4.40±0.56 for technical competence, 4.36±0.45 for individual management, 4.29±0.60 for patient-oriented care, and 3.66±0.79 for scholarship. Clinical competence was 4.23±0.43 in males and 4.36±0.39 in females (p=0.001, T=-2.15). There was a significant difference between years of education in scholarship area (p =0.01, T=30.15). Conclusion: The results showed that the clinical competence of female students was higher than male students. Also the level of clinical competence was high in most areas; however, it was different in terms of years of education in the scholarship area. Accordingly, a revised curriculum is recommended to enhance the efficiency of this course. It is recommended that more field studies be conducted on this area.
